انقلاب اسلامی ایران، بدون شك یكی از مهم ترین و فراموش نشدنی ترین پدیده های قرن بیستم به شمار می آید.
انقلابی كه یك عصر طلایی را برای اسلام به ارمغان آورد و به عنوان نمونه ای تسلی بخش برای تمام مسلمانان جهان در آمده است. انقلابی كه مسلمانان كشورهای دیگر را بر آن داشته است كه پرچم، فرهنگ و سنت اسلامی را برافراشته و از آن حمایت نمایند و بدین ترتیب راه گم گشته را بازیافته و در جستجوی راه رستگاری دنیوی و معنوی باشند. پس، انقلاب شكوهمند اسلامی، تنها پیروزی مسلمانان ایران نیست بلكه پیروزی مسلمانان سراسر جهان است و لذا امروز می بینیم كه گرایش اسلامی در دنیا رو به رشد است. هر جایی كه جای پایی از مسلمانان هست ـ چه در سطوح فرهنگی و چه حركات سیاسی به شكل تند یا ملایم ـ موج اسلام خواهی به طور خودجوش در آن وجود دارد. و هر جا كه مسلمانان، حق جویان و حق پویان و اصلاح طلبان جوامع بشری معرفت بیشتری نسبت به امام پیدا كردند و قلوب خود را عاشق و شیدای او ساختند و خود مرید و پیرو صادق او گشتند بر سرعت حركت خود افزودند و مبارزه خود را بعد وسیع تری بخشیدند و این بدان جهت است كه امام(ره) به كهن ترین، اصیل ترین و ریشه دارترین و پرسابقه ترین نهادهای جاودانه بشری ـ یعنی ادیان الهی و پیامبران آسمانی ـ تكیه داشتند. این یك حقیقت است كه جمهوری اسلامی ایران نه تنها از آیین خاتم پیامبران حضرت محمد(ص) پیروی می كند بلكه در عین حال، احیاگر نام همه پیامبران خدا و زنده كننده آیین آن ها در سراسر جهان است و به همین دلیل است كه می بینیم انقلاب اسلامی ایران، نه تنها در خیزش و جنبش اسلامی ایران در سراسر جهان اسلام مؤثر بوده است بلكه موجب برانگیخته شدن احساسات دینی در میان همه ادیان جهان و پیروان آن ادیان شده است. پس كار امام خمینی، صرفاً سرنگون سازی یك نظام سیاسی و برپاسازی یك نظام سیاسی دیگر نبود، بلكه فریاد حقیقت خواهی و خداجویی و ظلم ستیزی و عدل گرایی كل بشریت محروم و مظلومی بود كه قرن ها زیر شلاق ستم دوران، استخوان خرد كرده بود؛ و فریاد این رادمرد آن ها را به حركت آورد، زنده كرد، هوشیار ساخت و مصمم و استوار گردانید تا هر چه زودتر بنیان ظلم و ستم را از سر خویش بردارند و این نكته را باور داشته باشند كه می توان آرمان های اسلام را در نظام حكومتی شكل بخشید. در عین حال، این فریاد آن چنان لرزشی بر اندام ستمگران افكند و خواب راحت را از آنان ربود كه هر روز با ترفندی تازه برای مقابله با حركت ملت ها به میدان می آیند تا چهره اسلام و حكومت اسلامی را خدشه دار نمایند، بارزترین نیرنگ آنان در پی اثبات این امر است كه نشان دهد حركات مكتبی و اصولی از جمله اسلام و حركت ها و نهضت های اسلامی قادر نیستند نیازهای مردم را برطرف كرده و آنها را به سوی یك جامعه ایده آل سوق دهند، آنها برای اثبات مدعای خویش به طرح نظریه ای دیگر به نام نظم نوین جهانی می پردازند و بر اساس آن چنین ادعا می كنند كه می خواهند جهان را به سوی یكپارچگی سیاسی و فرهنگی سوق دهند و بدین ترتیب همه تهدیدها بر علیه صلح و امنیت بین المللی از بین خواهد رفت، همان طور كه این اصول را در كتاب «استراتژی امنیت ملی آمریكا در نظم نوین جهانی» نوشته جرج بوش چنین می خوانیم: هدف آمریكا، برقراری روابط سالم و مبتنی بر همكاری در موضع برتر سیاسی با متحدان و كشورهای دوست می باشد و برای ایجاد و حفظ این روابط ما در تلاش هستیم تا:
1 ـ منافع مشترك كشورهای آزادی را كه نسبت به دموكراسی و حقوق فردی تعهد مشترك دارند تقویت و گسترش دهیم.
2 ـ مشاركت متعادل تری با متحدان خود و مشاركت بیشتری را در رهبری و مسئولیت های جهانی به وجود آوریم.
3 ـ نهادهای بین المللی همچون سازمان ملل را تقویت كنیم تا بتوانند به طور مؤثرتری در حفظ صلح و نظم جهانی و پیشرفت های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عمل كنند و ...
