جهان پهلوان غلامرضا تختی 5 شهریور 1309 در محلهٔ خانی آباد تهران به دنیا آمد. وی علاوه بر كسب مدال های مختلف كشتی در مسابقات المپیك و جهانی در فرهنگ ورزشی ایران، نماد پهلوانی و فروتنی است. تختی در 17 دی 1346 در تهران در گذشت.
غلامرضا تختی» 5 شهریور سال 1309 در محله خانی آباد تهران به دنیا آمد. حاج قُلی، پدربزرگ غلامرضا تختی در محله خانیآباد از اربابان و یخچال داران شناخته شده تهران بود. در دكانش روی تخت بلندی مینشست و به همین دلیل در میان اهالی خانیآباد به «حاج قلی تختی» شهرت داشت. همین اسم بعدها به نام خانوادگی آنها تبدیل شد. ارباب رجب، پدر غلامرضا یخچالدار ورشكسته بود كه زود درگذشت و او را با تنگدستی یتیم گذاشت. زمینهای یخچال ارباب رجب دقیقاً از راهآهن میگذشت كه حكومت رضاشاه برای ساخت راهآهن آنها را از او خریداری میكند.
غلامرضا تختی سال 1329 به دلیل علاقه به كشتی و ورزش باستانی به باشگاه پولاد رفت. با توجه به علاقه و استعداد وافری كه نسبت به كشتی نشان داد مورد توجه مرحوم «حسین رضیزاده» مدیر باشگاه قرار گرفت. ورزش ابتدا برای او نوعی تفنن و سرگرمی بود. خیال قهرمان شدن مدتی او را به وسوسه انداخت اما از همان نوجوانی كه تازه به فكر باشگاه رفتن افتاده بود اعتقاد داشت كه ورزش برای تندرستی و سلامت جان و روح، هر دو لازم است. جهان پهلوان تختی نخستین كشتیگیر ایرانی است كه موفق شد در 3وزن مختلف صاحب مدالهای جهانی و المپیك شود.
او زندگی خود را وقف مردم كرده بود. شادروان تختی در ورزش باستانی و كشتی پهلوانی نیز تبحر و مهارت داشت؛ چنان كه 3بار پهلوان ایران شد و هر بار كشتیگیران نامداری را مغلوب كرد.
وی 4ماه پس از بازگشت از آخرین سفر خود (تولیدو، 1966) در آبان سال 1345 زندگی مشترك خود را با همسرش «شهلا توكلی» آغاز كرد كه حاصل آن تولد پسرش «بابك» در سال 1346 بود.
پهلوان تختی در 17 دی سال 1346 درگذشت و در ابن بابویه شهر ری به خاك سپرده شد.