به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، جواد فروغی دارنده مدال طلایی المپیك 2020 توكیو در گفتگو با محمد حسین امیدی مجری برنامه صحنه در پاسخ به این پرسش كه اگر زودتر استعدادش كشف می‌شد می‌توانست به این موفقیت برسد؟، بیان كرد: درباره اینكه اگر زودتر كشف می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد را نمی‌توان قولی داد. ولی به هر حال خدا لطف كرد، علیرغم اینكه خیلی دیر شروع كردم. من تازه 31 سالگی شروع كردم و سال 96 در حدود 37 سالگی بود كه به عنوان تیرانداز معمولی و آماتور كار می‌كردم اما خیلی حرفه‌ای و متمركز و منسجم تمرین نمی‌كردم. تمرینات و اردو‌های منسجم‌تر را از سال 96 شروع كردم، آن سال بود كه به تیم ملی دعوت شدم، توانستم بیشتر وقت بگذارم و به صورت حرفه‌ای تمرین كنم.

وی افزود: من همان سال 96، به همسرم گفتم می‌خواهم وارد آوردگاه‌های ملی شوم. او هم پذیرفت و 10-15 روز بعدش، در تیرماه سال 96 در مسابقات آزاد كشوری شركت كردم و به لطف خدا در همان مسابقه اول توانستم مدال طلا بگیرم. پس از آن‌ در هر مسابقه‌ای كه شركت كردم، به فینال راه پیدا كردم.

فروغی درباره اینكه تیراندازی بیشتر استعداد می‌خواهد یا تمرین، بیان كرد: به نظرم 50-50 است. ما ایرانی‌ها دوست داریم كه در خیلی از كارها فقط دم از استعداد بزنیم كه فرد چه استعدادی دارد و سراغش برود. در صورتیكه كمبودها و نقص‌های استعدادی را با تلاش و پشتكار بیشتربه راحتی می‌توان جبران كرد. به نظرم هر دو روی سكه را باید در نظر گرفت.

وی گفت: در دوران نوجوانی و ابتدایی، فردی بود كه تفنگ بادی داشت و در روستا می‌چرخید و با آن درامدزایی هم می‌كرد. یك بار از كنار جمع رد شدم و دیدم تیراندازی می‌كنند، من هم شركت كردم و یادم است از یكی-دو تیر، یكی را به هدف زدم. پس از آن هم در دوران دانشجویی، در سالنی كه برای خوابگاه در نظر گرفته بودند، با تفنگ بادی آشنا شدم . اولین باری كه با تپانچه بادی آشنا شدم، سال 89 و زمان آغاز به كارم بود كه به نوعی توانستم كشف استعداد كنم.

وی افزود: البته به صورت هدفمند نبود. من به این رشته علاقه‌ داشتم مانند همه كه دوست دارند امتحان كنند. به مرور این علاقه و انگیزه هدفمند و تقویت شد.

جواد فروغی درباره حاشیه‌هایی كه پس از كسب مدال طلای المپیك پیش آمد و حتی رفتار یكی از ورزشكاران كشور كره جنوبی، عنوان كرد: این مسائل حتی به كمیته بین‌المللی المپیك هم رسیده بود و حتی این موضوع را با كمیته ملی و سرپرست كاروان ما هم مطرح كردند. كمیته ملی المپیك هم پاسخ داده بود كه اگر چنین مسائلی بوده، شغل ایشان ایجاب می‌كرد و در راستای شغلش بوده و كار دیگری نداشته است. آن‌ها هم پذیرفتند. بالاخره بدخواه، كاری جز بدخواهی ندارد. خدا را شكر پاسخشان را از ملت و رسانه‌های داخلی گرفتند و مجبور به سكوت شدند. بازخوردش را میان ورزشكاران دیگر می‌دیدم. كشورهای دیگر می‌گفتند این مدال برای همه كشورهای مسلمان است، نه فقط برای ایران. ما در هنگام برد و كسب مدال طلا، از فدراسیون‌آمریكا از اولین‌هایی بود كه به ما تبریك گفت، هند بود و ... .

وی درباره برنامه اش برای حضور در المپیك بعد گفت: برنامه‌دارم ولی باید دید خدا چه می‌خواهد. ما قدممان را به جلو برمی‌داریم و باید دید خدا چه می‌خواهد.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه‌های اجتماعی با شناسه tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه‌مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.