كاظم احمدزاده مجری باسابقه برنامه‌های مذهبی سیما كه در ایام ماه مبارك رمضان امسال با برنامه «الهیه» رادیو تهران، برای اولین‌بار اجرای یك برنامه رادیویی را تجربه می‌كند، درباره فضای رادیو به خبرنگار مهر گفت: من اجرای این برنامه را پذیرفتم چراكه می‌خواستم تجربه كار در رادیو را از نزدیك حس كنم. همیشه از همكارانم شنیده بودم كه رادیو دنیای شیرین و جذابی دارد. به نظرم رادیو محیطی بی غل و غش و در عین حال واقعی است، ما در تلویزیون با دكور، ظاهر، تیپ، لباس و ابزار به كار شكل و شمایل می‌بخشیم اما در رادیو همه آنچه كه دارند با صدا انعكاس می‌یابد و این كار شاید سخت تر هم باشد.

احمدزاده با اشاره به اینكه پیش از این به عنوان مهمان در برنامه‌های رادیویی حضور داشته، درباره اینكه چرا زودتر وارد اجرا در رادیو نشده است، گفت: در این سال‌ها پیشنهاد جدی برای اجرای رادیویی نداشته‌ام و به همین دلیل به محض اینكه این پیشنهاد صورت گرفت استقبال كردم و پذیرفتم. با اینكه خیلی‌ها هم می‌گویند چطور این برنامه را پذیرفتم چون از ساعت سه و نیم تا 6 صبح باید اجرا كنم و به نظرم دوستان رادیو غریب گیر آورده‌اند.(می‌خندد)

دستمزدی متفاوت با تلویزیون را پذیرفتم و راضی‌ام

این مجری درباره اجرای خود در رادیو با دستمزدی متفاوت از تلویزیون اظهار كرد: محیط رادیو بسیار مقدس است و همین دلیل است كه می‌خواهید در این رسانه كار كنید. به‌طور مثال من برای اجرای این برنامه دستمزدی متفاوت با تلویزیون پذیرفتم تا شبی سه ساعت برنامه روی آنتن ببرم و البته راضی هم هستم.

وی اضافه كرد: رادیویی‌ها ملاك‌هایشان مادی نیست و به نظرم باید بیشتر هوای رادیویی‌ها را داشت. آن‌ها اهل فروتنی هستند. به طور مثال ما در تلویزیون شناخته می‌شویم و خیلی‌ها احترام می‌گذارند اما رادیویی‌ها را كسی به چهره نمی‌شناسد و این غربت نوعی تقدس می‌آورد.

احمدزاده درباره برخی از مجریان رادیو كه به تلویزیون آمده‌اند، گفت: طی این سال‌ها مجریان زیادی از رادیو به تلویزیون آمدند كه البته همه آن‌ها هم موفق نبوده‌اند. با این حال بسیاری از آن‌ها كه در این فضا می‌مانند عشق دارند مثل زنده یاد مهران دوستی كه عاشق كارش بود و ما با هم دوستی دیرینه‌ای داشتیم. خود من در همین چند شبی كه اجرای این برنامه سحرگاهی را بر عهده داشته‌ام نگرانم كه به رادیو اعتیاد پیدا كنم و برای اینكه این اعتیاد برطرف شود باید خواهش كنم برنامه‌ای آن گوشه كنارها داشته باشم (می‌خندد.)

حساسیت‌های اجرا در مقابل دوربین

این مجری رادیو درباره آرامش رادیو گفت: یكی از ویژگی‌های رادیو این است كه استرس آن از اجرای تلویزیونی بسیار كمتر است. وقتی ما جلوی دوربین هستیم از طرز قرار گرفتن روی صندلی تا عینك و نگاه، عطسه و... همه تحت نظارت و حساسیت است اما این استرس‌ها طبیعتاً در اجرای رادیویی وجود ندارد و حتی من تصمیم گرفته‌ام از آنجا كه برنامه چندین ساعت هم هست برای ادامه همین آرامش با خودم لباس منزل هم بیاورم(می‌خندد)!
این مجری تلویزیون درباره اجرای برنامه‌هایی در حال و هوای رمضانی و مناسبتی و ویژگی‌های چنین مجریانی اظهار كرد: بخشی از این ویژگی‌ها به علایق و بافت فكری فرد برمی‌گردد. دنیای هر كسی مشخص می‌كند كه چه علایقی دارد البته من این برنامه را صرفاً معارفی نمی‌دانم بلكه به نظرم تركیبی از برنامه معارفی اجتماعی است چون به موضوعات جامعه می‌پردازیم و به طور مثال درباره «گذشت» یا اخلاق حرف زده‌ایم كه امری اجتماعی هم هست و اصلا دین ما اجتماعی است.

وی تاكید كرد: من خط كشی درباره برنامه‌های معارفی را قبول ندارم چون این برنامه‌ها اجتماعی هم هستند و حتی می‌توانند وارد فضاهای دیگر نیز بشوند. اصلا وقتی می‌گوییم یك برنامه معارفی است این ذهنیت را تداعی می‌كند كه دیگر برنامه‌ها معارفی نیست و این اشتباه است.

خط‌كشی‌های مجری معارفی

احمدزاده با اشاره به اینكه مذهبی و دینی نامیدن برخی برنامه‌ها نوعی خط كشی بوجود خواهد آورد، اظهار كرد: این خط كشی‌ها باعث شده است كه مخاطب تصور كند مجری اجتماعی و طنز نباید حرف عمیق و درست بزند و فقط باید سرگرمی ایجاد كند و مجری معارفی نباید حتی لبخند بزند، حتما باید یقه‌اش بسته باشد، اتوكشیده حرف بزند و كلمات غلیظ بگوید و این خط كشی‌ها مجری‌ها را به اینجا رسانده است. در حالیكه دین ما اجتماعی است چون برای همه ابعاد زندگی ما حرف دارد از تولد فرزند تا احترام به سالمند و حتی اقتصاد اما ما این اجتماع را از دین جدا می‌كنیم.

وی اضافه كرد: من خودم تا به حال برنامه غیردینی و غیراجتماعی در این 25 سال اجرا نكرده‌ام و حتی این برنامه سحرگاهی‌ام هم چنین فضایی دارد. اصلا روزه می‌گیریم كه ساعاتی روزه گوش و زبان داشته باشیم و عده‌ای را اذیت نكنیم كه باز هم اجتماعی است.

مگر رامبد جوان نمی‌گرید؟ یا نجم‌الدین شریعتی نمی‌خندد؟

مجری «الهیه» با اشاره به اینكه خط‌كشی‌ها مطالبه‌ای را ایجاد می‌كند كه مجریان فقط در یك ژانر خود را نشان دهند، اظهار كرد: آیا رامبد جوان تا حالا گریه نكرده است یا نجم الدین شریعتی در زندگی نمی‌خندد و شوخی نمی‌كند؟ اما مخاطب عادت ندارد روی دیگر این افراد را ببیند و نمی‌تواند بپذیرد اگر مثلا خنده شریعتی را ببیند انگار یك سطل آب یخ روی او ریخته‌اند. دیدگاهی كه من دارم باعث شده است در برنامه‌هایم دوگانه‌سوز باشم یعنی هم بخندانم و هم بگریانم یعنی زندگی می‌كنم همانطور كه همه اینگونه هستند.

احمدزاده كه سال‌ها اجرای «جشن رمضان» را بر عهده داشته است در پایان این گفتگو درباره تكرار فضاهای گفتگومحور در برنامه‌ها نیز عنوان كرد: تقریبا همه برنامه‌ها شبیه به هم شده است و این نشان می‌دهد در برنامه سازی سه عنصر مهم درایت، نظارت و مدیریت به چشم نمی‌خورد. حتی فضای برنامه‌ها اگر ابتكار یا خلاقیتی هم دارد اشتباه است مثلا یكی از شبكه‌ها خیرین را آورده بود تا با آنها گفتگو كند و پشت سرش یك نفر آب و جارو می‌كرد. در علم رسانه گفته می‌شود نباید چیزی سوژه را تحت‌الشعاع قرار دهد و حتی زیرنویس را غلط می‌دانند به دلیل بر هم زدن تمركز مخاطب و آن وقت شما در بك گراند یك نفر را قرار می‌دهید تا آب و جارو كند كه این‌ها ابتكارات اشتباهی است.

وی در پایان این گفتگو درباره حس خوب خود از رادیو و فضای آن بیان كرد: ای‌كاش زودتر از این تجربه رادیو را پیدا می‌كردم معتقدم هركسی در تلویزیون كار می‌كند خوب است كه تجربه اجرای رادیویی هم داشته باشد.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه های اجتماعی با شناسه Tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

#تهران 360
#تهران360
#تهران_360
#tehran360
#tehran_360
#tehraan360
#tehraan_360