استاد جنگل‌شناسی دانشكده منابع طبیعی دانشگاه تهران كمبود حق‌آبه پارك چیتگر را موجب خشكی درختان، تبدیل آن‌ها به آفت، عامل بیماری و در نهایت قطع درختان این پارك دانست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، وحید اعتماد درباره قطع درختان در پارك چیتگر به "صبح نو، تهران نو" گفت: پارك 890 هكتاری چیتگر در دهه 40 احداث و در مدت‌زمان 6 ماه به بهره‌برداری رسید.
این پارك در پی طرح اولیه "دكتر ساعی" ناظر بر لزوم جنگل‌كاری در اطراف شهرها اجرایی شد و مرحوم ساعی، جان خود را هم پای این قضیه داد.
وی یادآور شد: سیستم آب‌رسانی و حق آبه پارك چیتگر از رودخانه كرج تأمین می‌شد و در سال‌های مختلف مشكل خاصی نداشتیم؛ لذا مردم تهران باید توجه داشته باشند وقتی یك پارك یا پوشش گیاهی به صورت مصنوعی ایجاد می‌شود، باید بر اساس اصول اكولوژیك رفتار كنیم چرا كه در غیر این صورت با مشكلات متعددی مواجه خواهیم شد.
"وحید اعتماد" ورود گونه‌های غیربومی را نیز مشكل‌ساز خواند و افزود: كاشت درخت كاج موافقان و مخالفان بسیاری دارد و برخی معتقدند این درخت خاك را اسیدی می‌كند.
وی مبدأ درخت كاج را منطقه‌ای در گرجستان دانست كه زمانی بخشی از ایران بوده و امروز به عنوان گونه‌ای غیربومی به كشور ورود كرده است. همچنین پیش‌تر كاج شناسانِ وقت، این درخت را بهترین گونه برای كاشت در چیتگر دانسته بودند.
این استاد دانشگاه افزود: در جنگل‌های انسان‌ساخت، اولین عاملِ سلامت محیط را نم و رطوبت در نظر می‌گیریم؛ پس اگر به درختانِ خشكی‌گرا رسیدگی نكنیم، دچار استرس شده و حشرات آلوده‌كننده بسیاری را روانه طبیعت خواهد كرد.
این كانون‌ها همواره در چیتگر وجود داشته و كارشناسان بدان رسیدگی می‌كردند؛ ولی لوله آبی كه از كرج وارد این منطقه می‌شد، انشعابات بسیاری از آن گرفته شد و حق آبه چیتگر برقرار نشده و لذا درختان با كم‌آبی و آفات و بیماری‌های متعددی مواجه شدند.
اعتماد خاطرنشان كرد: وقتی درخت خشك شود، به عنوان كانون بیماری تلقی شده و باید آن را قطع كنیم و حتی درختان آلوده باید سوزانده شوند و مجدد اقدام به جنگل‌كاری كنیم تا از هر گونه آسیب احتمالی به دامنه طبیعت جلوگیری شود.
همچنین تنوع گونه‌ای باید در این منطقه فزونی گیرد تا پتانسیل پارك چیتگر ارتقا پیدا كند. از طرفی تأمین رطوبت و نم درختان این پارك بسیار اهمیت دارد.
