صمد نیكخواه بهرامی ستاره سال‌های اخیر بسكتبال ایران پس از اینكه نتوانست برای شیمیدر تهران بازی كند در حركتی جالب به تیم دسته یكی مهرام پیوست و دوباره پیراهن این تیم پایتخت را به تن كرد. او به دلیل اینكه اعلام شده بازیكنان لژیونر سهمیه خارجی محسوب می‌شوند نتوانست به شیمیدر اضافه شود و حالا برای مهرام به میدان خواهد رفت. او در گفت و گوی برنامه تهران ورزشی در رادیو تهران درباره حضورش در مهرام صحبت و به این قانون لژیونرها شدیدا انتقاد كرد.
بهترین پست سه آسیا در سال 2015 درباره حضورش در مهرام اظهار كرد: به دلایل زیادی این اتفاق افتاد. من سال‌ها در مهرام بودم و حضور در این تیم بهترین دوران بازی گری من بوده است. به این مجموعه علاقه دارم و معتقدم مهرام برای ما قدیمی ها كه با این تیم بزرگ شدیم یك مكتب است تا یك تیم.
او افزود: درایران هم برای تیم دیگری و حتی برابر مهرام بازی كردم خودم را جدا از این خانواده ندیدم. همیشه آرزویم بود كه برگردم و به همین دلیل قرارداد بستم. معتقدم كه تیم احتیاج به من هم ندارد چرا كه امسال تیم خوبی دارند و به احتمال فراوان بدون من هم به لیگ برتر صعود می كردند. در مجموع دوست داشتم به مهرام برگردم و كمك كنم. بحث مسائل مالی نبود و این قرارداد بیشتر بحث احساسی بود.
نیكخواه بهرامی با اشاره به نرفتنش به شیمیدر و رفتنش به مهرام گفت: خیلی ها به دلیل منافع شخصی یا چیز دیگر دوست ندارند دوست ندارند من در ایران بازی كنم. به همین دلیل چنین قانونی در جلسات تصویب می شود كه لژیونر ها به كشور بازگردن سهمیه خارجی محسوب می‌شوند. این قانون غیر منطقی است. كشور این همه هزینه برای ما كرده و حالا ما نباید برای ایران بازی كنیم؟ واقعیت را نمی‌شود رد كرد. ما طرفدار داریم و چهره هستیم و كشور برای ما هزینه كرده، خودمان هم تلاش كرده‌ایم و اكنون به جایگاهی رسیده‌ایم كه می‌توانیم به عنوان لژیونر ورزشمان را ادامه بدهیم. خب این مساله از هر نظر برای ما و بسكتبال ایران خوب بوده و اعتبار است اما چرا باید بازیكن خارجی محسوب شوم؟ چرا ما را جدا می دانند؟ من متولد ایرانم جد در جد ایرانی هستم و سهمیه خارجی شدن من غیر منطقی است.
بازیكن تیم بسكتبال مهرام ادامه داد: افرادی مثل ما در بسكتبال جایی پیدا می كنیم كه بازی كنیم. دسته یك، دو یا لیگ برتر فرق ندارد. من جایی بازی می كنم كه به من احترام گذاشته شود. اما انگیزه های زیادی هست كه ما در ایران بازی نكنیم. یكسری منافع تیمشان نیست كه من بازی كنم، یكسری هستند كه حضور من جایشان را تنگ می‌كند، یك سری می‌گویند ما خیلی بزرگ شدیم خطر هستیم و برخی هم كلا ما را دوست ندارند كه همه دلایل غیر منطقی و غیر ورزشی است و به نفع بسكتبال ما نیست.
نیكخواه بهرامی تاكید كرد: مكتب بزرگ ورزشی در دنیا نیستیم كه كشورهای دیگر از ما الگو بگیرند پس بهتر است ما از كشورهای بزرگ الگو بگیریم. اسپانیا، آمریكا و كرواسی كه صاحب سبك در ورزش و بسكتبال هستند چه زمانی لژیونرهای خود را در داخل كشورشان خارجی محسوب كرده‌اند؟ كدام عقل سلیم این قانون را تایید می كند؟ به هر حال من با مهرام قرارداد بستم. عاشق مهرام هستم و هروقت كه بتوانم برای این تیم بازی می كنم چون حضور در این مجوعه لذت بخش است. می‌دانم كه آمدن من برای خیلی ها گران تمام می شود اما ما جایی در دسته یك و دو پیدا می كنیم كه بازی كنم. البته مهرام دسته یكی نیست. قهرمان لیگ برتر بوده و تصمیم گرفته كه در دسته یك بازی كند.
او با بیان این مطلب كه حتی كسی از مهرام نپرسید چرا بعد از قهرمانی به لیگ دسته یك رفت؟ بیان كرد: هیچ كس از خبرنگاران، كارشناسان و تحلیل گران نپرسیدند كه چرا مهرام بعد از قهرمانی به دسته یك رفت. آیا مهرام مشكل مالی داشته یا مشكل دیگری بوده؟ چرا هیچكس با آقای گنجی یا آقای صمدزاده دراینباره صحبت نكرد.
كاپیتان سابق تیم ملی ادامه داد: خیلی ها فكر می‌كنند حضور بخش خصوصی در ورزش سود و منفعت دارد اما من بوده و دیده‌ام كه باشگاه‌داری برای مدیران تنها هزینه،‌استرس و حاشیه دارد نه چیز دیگر. به نظرم باید مجسمه افرادی كه سرمایه و اعتبارشان می‌گذارند و تیمی را حمایت می كنند تا قهرمان ایران و آسیا شود را ساخت چون واقعا برای ورزش تلاش می كنند.
او درباره رفتنش از تیم ملی بسكتبال گفت: شكلش درست نبود. خودم از سال قبلش نمی‌خواستم در تیم ملی باشم چون خسته شده بودم. از 18 تا 32 سالگی در تیم ملی بودم و از 23 سالگی كاپیتان تیم ملی شدم. خیلی خسته شده‌بودم چرا كه كل فصل در لیگ و بعد اردوی تیم ملی كه فشار زیادی به من وارد می‌كرد. من از رفتن نه اما از شكل این برخورد، دلایل اعلام شده، قصه و دروغ‌هایی كه گفته شد ناراحت شدم. می توانستند به دست خودمان بسپرند و خیلی قشنگ و محترمانه این كار را انجام دهند. رفتن از تیم ملی برای من ضرری نداشت و به نفعم بود چرا كه به آسیب‌دیدگی خودم رسیدم و فصل خوبی داشتم اما آن رفتار با ورزشكارانی كه سال‌های سال برای بسكتبال زحمت كشیدند درست نبود.
نیكخواه بهرامی در پایان بیان كرد كه ترجیح می‌دهد درباره فدراسیون و محمود مشحون صحبت نكند و گفت: هیچ مجموعه و فدراسیون بدون ایراد نیست اما من در جایگاهی نیستم كه صحبت كنم. مسوولان هم كسی از من نظری نخواسته و هربار حرف زدم كسی نشنیده و ترجیح میدهم حرفی نزدم. من فقط در باره آقای باوئرمن گفتم زمان همه چیز را مشخص می كند اما فكر می كردم دو سه سال بعد و فكر نمی‌كردم انقدر زود مشخص كند.