به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت العظمی خامنه ای ، رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت روز جهانی قدس، نطق تلویزیونی ایراد كردند كه متن كامل نطق ایشان به این شرح است:

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمد للّه ربّ‌ العالمین و الصّلاة‌ و السّلام علی سیّدنا محمّد خاتم النّبیّین و اشرف الخلق اجمعین و علی آله الطّیّبین الطّاهرین‌ و صحبه المنتجبین و من تبعهم باحسان الی یوم الدّین.

ماجرای فلسطین، همچنان مهم‌ترین و زنده‌ترین مسئله‌ی مشترك امّت اسلامی است. سیاستهای نظام سرمایه‌داری ظالم و سفّاك، دست یك ملّت را از خانه‌ی خود، از میهن و خاك آباء و اجدادی خود كوتاه كرده و در آن، رژیمی تروریست و مردمی بیگانه را نشانده است.

سُست‌تر و بی‌پایه‌تر از منطق پوشالی تأسیس رژیم صهیونیستی چیست؟ اروپایی‌ها بنا بر ادّعای خود، به یهودیان در سالهای جنگ جهانی دوّم ظلم كرده‌اند، پس باید با آواره كردن ملّتی در غرب آسیا و كشتارهای فجیع در آن كشور انتقام یهودیان را گرفت ...!
این منطقی است كه دولتهای غربی با حمایت بی‌دریغ و دیوانه‌وار خود از رژیم صهیونیستی به آن تكیه كرده و بدین‌گونه، همه‌ی ادّعاهای دروغین خود در باب حقوق بشر و دموكراسی را تخطئه كرده‌اند. و این ماجرای خنده‌آور و گریه‌آور بیش از هفتاد سال است كه ادامه دارد و هر از چندی برگ دیگری بر آن افزوده میشود.

صهیونیست‌ها فلسطین غصب‌شده را از روز اوّل به یك پایگاه تروریسم تبدیل كرده‌اند. اسرائیل نه یك كشور، كه یك پادگان تروریستی علیه ملّت فلسطین و دیگر ملّتهای مسلمان است. مبارزه با این رژیم سفّاك، مبارزه با ظلم و مبارزه با تروریسم است؛ و این وظیفه‌ای همگانی است.

یك نكته‌ی قابل توجّه این است كه اگر چه دولت غاصب در سال 1948 تأسیس شد ولی مقدّمات دست‌اندازی به این نقطه‌ی حسّاس از منطقه‌ی اسلامی، سالها پیش از آن آغاز شده بود. این سالها مقارن است با دخالت فعّال غرب در كشورهای اسلامی برای حاكم كردن سكولاریسم، و ناسیونالیسم افراطی و كور، و به قدرت رساندن دولتهای مستبد، و شیفته یا دست‌نشانده‌ی غرب. مطالعه‌ی حوادث آن سالها در ایران و تركیه و كشورهای عربی غرب آسیا تا شمال آفریقا، این حقیقت تلخ را آشكار میكند كه ضعف و تفرقه در امّت اسلامی، زمینه‌ساز فاجعه‌ی غصب فلسطین شد و این ضربه از سوی جهان استكبار بر امّت اسلامی وارد آمد.

این عبرت‌آموز است كه در آن مقطع، هر دو اردوگاه سرمایه‌داری و كمونیسم با قارون‌های صهیونیست به هم‌افزایی رسیدند؛ انگلیس اصل توطئه را طرّاحی و پیگیری كرد، سرمایه‌داران صهیونیست اجرای آن را با پول و سلاح بر عهده گرفتند، و شوروی اوّلین دولتی بود كه تأسیس دولت نامشروع را به رسمیّت شناخت و انبوه یهودیان را به آنجا اعزام كرد.
رژیم غاصب، محصول آن وضعیّت در جهان اسلام از سویی، و این توطئه و تهاجم و تجاوز اروپایی از سوی دیگر بود.

امروز دیگر وضع جهان، مانند آن روز نیست؛ ما باید این حقیقت را همواره در نظر داشته باشیم. امروز موازنه‌ی قوا به نفع دنیای اسلام تغییر یافته است. حوادث گوناگون سیاسی و اجتماعی در اروپا و آمریكا، ضعفها و اختلالات عمیق ساختاری و مدیریّتی و اخلاقی غربی‌ها را در برابر جهانیان عریان كرد. قضایای انتخابات در آمریكا و آزمون بشدّت رسوای مدیران پُرمدّعا و متكبّر آن، و نیز مواجهه‌ی یك‌ساله‌ی ناموفّق با كرونای همه‌گیر در آمریكا و اروپا و حواشی شرم‌آور آن، و آشفتگی‌های سیاسی و اجتماعی اخیر در مهم‌ترین كشورهای اروپایی، همه نشانه‌ی سیر نزولی و افولی اردوگاه غرب است.
در سوی دیگر، رشد نیروهای مقاومت در حسّاس‌ترین مناطق اسلامی، رشد توانایی‌های دفاعی و هجومی آنان، رشد خودآگاهی و انگیزه و امید در ملّتهای مسلمان، رشد گرایش به شعارهای اسلامی و قرآنی، رشد علمی، رشد استقلال‌طلبی و خوداتّكائی در ملّتها، نشانه‌های مباركی است كه آینده‌ی بهتر را نوید میدهد.

در این آینده‌ی مبارك، باید هم‌افزایی كشورهای مسلمان، یك هدف عمده و اساسی باشد، و این چندان دور از دسترس به‌ نظر نمیرسد. محور این هم‌افزایی، قضیّه‌ی فلسطین به‌ معنی همه‌ی كشور، و سرنوشت قدس شریف است. این همان حقیقتی است كه دل نورانی امام خمینی عظیم (رحمة‌ اللّه‌ علیه) را به اعلام روز جهانی قدس در آخرین جمعه‌ی ماه رمضان هدایت كرد.
هم‌افزایی مسلمین بر محور قدس شریف، كابوس دشمن صهیونیست و حامیان آمریكایی و اروپایی آن است. طرح ناكام «معامله‌ی قرن» و سپس تلاش برای عادی‌سازی روابط چند دولت ضعیف عربی با رژیم غاصب، تلاشهای مذبوحانه برای فرار از آن كابوس است.
من قاطعانه میگویم: این تلاشها به جایی نخواهد رسید؛ حركت نزولی و رو به زوالِ رژیم دشمن صهیونیستی آغاز شده و وقفه نخواهد داشت.

دو عامل مهم، تعیین‌كننده‌ی آینده است: اوّل ـ و مهم‌تر ـ تداوم مقاومت در داخل سرزمین‌های فلسطین و تقویت خطّ جهاد و شهادت، و دوّم، حمایت جهانی دولتها و ملّتهای مسلمان در سراسر جهان از مجاهدان فلسطینی.
همه ــ دولتمردان، روشنفكران، عالمان دینی، احزاب و گروه‌ها، جوانان غیور و دیگر قشرها ــ باید جایگاه خود در این حركت سراسری را بیابیم و نقش ایفا كنیم. این است آن چیزی كه كید دشمن را باطل میكند و برای این وعده‌ی الهی: اَم یُ‌ریدونَ كَیدًا فَالَّذینَ كَـفَروا هُمُ ال‌مَكیدون، مصداقی آخرالزّمانی به وجود می‌آورد؛ وَ اللهُ غالِبٌـ عَلیًّ اَمرِه؛ وَلـّْكِنَّ اَكـثَرَ النّاسِ لا یَعـلَمونَ.

والسلام علیكم و رحمه الله بركاته

مایلم اندكی با جوانان عرب به زبان خود آنان سخن بگویم:
ترجمه خطبه عربی

بسم‌اﷲالرّحمن‌الرّحیم
سلام بر همه‌ی آزادگان عرب، بویژه جوانان، و سلام به مردم مقاوم فلسطین و قدس و مُرابطون در مسجدالاقصیٰ.
سلام بر شهدای مقاومت و خِیل عظیم مجاهدانی كه در این راه جان خود را تقدیم كرده‌اند؛ بویژه شهید شیخ احمد یاسین و شهید سیّدعباس موسوی، و شهید فتحی‌شقاقی و شهید عماد مغنیه و شهید عبدالعزیز رنتیسی و شهید ابومهدی المهندس و سرانجام چهره‌ی برجسته‌ی شهیدان مقاومت، شهید قاسم سلیمانی كه هر یك پس از حیات پُربار و پُربركت، با شهادت خود نیز تاثیرات مهمّی در محیط مقاومت بر جا گذاشتند.

مجاهدت فلسطینیان و خون پاك شهیدان مقاومت، توانسته است این پرچم مبارك را برافراشته نگه‌ دارد و قدرت درونی جهاد فلسطینی را صدها برابر كند؛ جوان فلسطینی یك روز با پرتاب سنگ از خود دفاع میكرد و امروز با پرتاب موشكِ نقطه‌زن به دشمن پاسخ میدهد.

فلسطین و قدس در قرآن مجید، «سرزمین مقدّس» نامیده شده است؛ دَه‌ها سال است كه این سرزمین پاك در اشغال ناپاك‌ترین و خبیث‌ترین آحاد بشر است؛ شیاطینی كه انسانهای شریف را به خاك و خون میكشند و آنگاه با وقاحت به آن اعتراف میكنند. نژادپرستانی كه در بیش از هفتاد سال، صاحبان سرزمین را با قتل و غارت و حبس و شكنجه معذّب ساخته‌اند، ولی بحمداﷲ نتوانسته‌اند اراده‌ی آنها را مقهور كنند.

فلسطین زنده است و به جهاد ادامه میدهد و به كمك خدا سرانجام خواهد توانست بر دشمن خبیث فائق آید. قدس شریف و همه‌ی فلسطین متعلّق به مردم آن است و به آنان بر خواهد گشت، ان‌شاءاﷲ؛ «و این [كار] بر خدا دشوار نیست».

در قضیّه‌ی فلسطین همه‌ی دولتها و ملّتهای مسلمان، دارای وظیفه و مسئولیّتند، ولی محور مجاهدت خود فلسطینیانند كه امروز در درون سرزمین و بیرون آن حدود چهارده میلیون نفرند. وحدت و عزم واحد این جمع خواهد توانست كاری بزرگ صورت دهد. امروز وحدت، بزرگ‌ترین سلاح فلسطینی‌ها است.

دشمنان وحدت فلسطینی، رژیم صهیونیستی و آمریكا و برخی قدرتهای سیاسی دیگرند، امّا اگر از درون خود جامعه‌ی فلسطینی وحدت‌شكنی نشود، دشمنان بیرونی نخواهند توانست كاری بكنند. محور این وحدت باید جهاد داخلی و عدم اعتماد به دشمنان باشد. دشمن اصلی فلسطینیان، یعنی آمریكا و انگلیس و صهیونیست‌های خبیث را نباید تكیه‌گاه سیاستهای فلسطینی قرار داد.

فلسطینی‌ها ــ چه در غزه، چه در قدس و كرانه‌ی باختری، چه در سرزمین‌های 1948 و حتّی چه در اردوگاه‌ها ــ همه یك واحد را تشكیل میدهند و باید راهبرد به هم پیوستگی را در پیش بگیرند؛ هر بخش باید از بخشهای دیگر دفاع كند و به هنگام فشار بر آنها از ابزارهای در اختیار خود استفاده كند.

امید به پیروزی، امروز از همیشه بیشتر است؛ موازنه‌ی قوا به نفع فلسطینی‌ها بشدّت تغییر كرده است؛ دشمن صهیونیست سال به سال ضعیف‌تر شده است؛ ارتشش كه خود را «ارتشی كه هرگز شكست نمیخورد» معرّفی میكرد، امروز پس از تجربه‌ی [جنگ] 33 روزه در لبنان و تجربه‌ی [جنگهای] 22 روزه و 8 روزه در غزّه، به ارتشی كه «رنگ پیروزی را نخواهد دید» تبدیل شده است. وضعیّت سیاسی آن، كه ناگزیر از چهار انتخابات در دو سال است، و وضعیت امنیّت آن، كه به طور پی‌درپی دچار شكست میشود، و میل روزافزون یهودیان به مهاجرت معكوس، مایه‌ی فضاحت آن رژیم پُرمدّعا شده است. تلاش پیگیر با كمك آمریكا برای عادی‌سازی با چند كشور عربی، خود نشانه‌ی دیگری از ضعف آن رژیم است؛ و البتّه این هم كمكی به او نخواهد كرد. دَه‌ها سال پیش از این با مصر رابطه برقرار كرد؛ از آن روز تاكنون رژیم صهیونیستی بسیار آسیب‌پذیرتر و ضعیف‌تر شده است؛ با این وصف، آیا رابطه با چند كشور ضعیف و حقیر خواهد توانست به او كمك كند؟ البتّه آن كشورها هم از این رابطه بهره نخواهند برد؛ دشمن صهیونی در مال یا خاك آنها تصرّف خواهد كرد و فساد و ناامنی را در [میان] آنها گسترش خواهد داد.

البتّه این حقایق نباید وظیفه‌ی سنگین دیگران در قبال این حركت را از یاد ببرد؛ علمای مسلمان و مسیحی باید عادی‌سازی را حرام شرعی اعلام كنند و روشنفكران و آزادگان، نتایج این خیانت را كه خنجری از پشت به فلسطین است برای همه تشریح نمایند.

در نقطه‌ی مقابلِ روند نزولی رژیم، افزایش توانایی‌های جبهه‌ی مقاومت، بشارتِ آینده‌ی درخشان است: افزایش قدرت دفاعی و نظامی، خودكفایی در ساخت سلاحهای مؤثّر، اعتماد به نفس مجاهدان، خودآگاهی روزافزون جوانان، گسترش دایره‌ی مقاومت به سراسر كشور فلسطین و به بیرون از آن، خیزش اخیر جوانان در دفاع از مسجدالاقصی، و انعكاس توأمانِ مجاهدت و مظلومیّت ملّت فلسطین در افكار عمومیِ بسیاری از مناطق جهان.

منطق مبارزه‌ی فلسطینی هم كه از سوی جمهوری اسلامی در اسناد سازمان ملل به ثبت رسیده، منطقی مترقّی و جذّاب است؛ مبارزان فلسطینی میتوانند یك همه‌پرسی از همه‌ی ساكنان اصلی فلسطین را مطرح كنند. این همه‌پرسی، نظام سیاسی كشور را معیّن میكند و ساكنان اصلی از هر قوم و دین، از جمله آوارگان فلسطینی در آن شركت خواهند كرد؛ آن نظام سیاسی، آوارگان را به داخل برمیگرداند و سرنوشت بیگانگان سُكنیٰ‌گزیده را تعیین میكند.

این مطالبه بر مبنای دموكراسی رایجی است كه در دنیا پذیرفته شده و هیچ كس در مترقّی بودن آن نمیتواند خدشه كند. مجاهدان فلسطینی، مبارزه‌ی مشروع و اخلاقی خود با رژیم غاصب را باید به قدری ادامه دهند كه ناچار به قبول این مطالبه شود.
به نام خدا به جلو حركت كنید و بدانید كه «قطعاً خدا به كسى كه [دین] او را یارى مىكند، یارى مىدهد».

والسّلام‌علیكم‌ورحمة‌اللّه