شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.

شایان ذكر است؛ برنامه روستاگرد به تهیه كنندگی نیما نعمتی زاده با همكاری ملیكه طاهری عطار، هرهفته با سفر به روستاهای استان تهران سعی بر این دارد كه علاوه بر معرفی این روستاها، خلاصه ای از سبك زندگی مردم ساكن در آنجا را هم در ذهن مخاطب به تصویر بكشد.
علاقمندان برای شنیدن این برنامه می توانند هر پنجشنبه ساعت 10 رادیو تهران را بر روی موج اف ام ردیف 94 مگاهرتز بشنوند.

درباره روستای طاهر آباد بومهن بیشتر بدانیم:
روستای طاهر آباد كه در گویش محلی تارآباد نیز خوانده می شود، در راستای خیابان حق وردیان، سه كیلومتری جنوب شهر قرار گرفته است. از نظر تقسیمات كشوری در دهستان گل خندان جدید واقع شده و در سال 1394 نیز دهیاری در آن آغاز به فعالیت نموده است. عوارض طبیعی آن شامل كوه سیاه سنگ در جنوب، كوه دربندك در جنوب غربی، بلندی های مرغ جرون در شمال، و رودخانه فصلی سیاه رود در شرق می باشد.یك رشته قنات به نام دیمه میانه نیز از زیر آزاد راه جدید عبور می كند. بخشی از اراضی روستا زراعی و باغی است و در نقاطی، رویش گاه های پراكنده به چشم می خورد. این اراضی از شرق به روستای گل خندان ، از غرب به روستای كرشت، از جنوب به روستای زردستان و از شمال به محدوده شهر منتهی می گردد.در شمال شرقی طاهرآباد، دره ای به نام آق دره و دشت كوچك و همواری به نام دیمه و در غرب دیمه نیز دره ای به نام یبیده ( یك بیده: یك درخت بید)، در غرب روستا مناطقی به نام های میرزا یوردی ، چال كز، قورته بلغه، در جنوب روستا، منطقه های گیل دره، گوی گدیك، آق دولایی و منطقه برج قرار دارد. پیشتر كارشناسان در محوطه تاریخی برج، آثار و بقایایی از دژ گل خندان را یافتند كه فرضیه پیوند میان این دو مكان را تقویت كرد. بنابراین، گمان می رود این محوطه در راستای اهداف دفاعی دژ گل خندان نقش ایفا می كرده است.همچنین ویرانه سازه ای قدیمی به نام قلعه پسر نیز در همین بخش از روستا وجود دارد كه وابسته بودن یا نبودن آن به محوطه برج روشن نیست. برخی از مناطق یاد شده در جریان ساخت و سازهای روز افزون از میان رفته و نام آنها تنها در یاد شمار كمی از كهنسالان مانده است.سندی در پیوند با وجه تسمیه طاهر آباد در دسترس نیست، ولی همه نقل قول ها حكایت از این دارد كه نام روستا مشتق از نام یك شاهزاده هندی به نام طاهر است كه در یك روزگار تاریخی این منطقه را تسخیر نمود و نام خود را بر آن نهاد. طاهر آباد به جز محوطه تاریخی برج كه در دهه 1360 خورشیدی ویران شد، دارای یك حمام و مسجد قدیمی نیز بوده كه آنها نیز از میان رفته اند.بر پایه سرشماری سال 1375، 136 نفر در روستا سكونت داشته اند و در واپسین سرشماری (1390) نیز جمعیت آن 109 نفر اعلام شده است. به دلایل گوناگون هم اهالی به شهر مهاجرت كرده اند و هم مهاجرت به درون روستا رخ داده است. نزدیكی به شهر، برخورداری از آب و هوای مناسب و سرسبزی برخی شهرنشینان را وا داشته تا در این منطقه ویلاسازی كنند، البته سكونت این افراد همیشگی نیست و به عنوان مهمانان فصلی شناخته می شوند.به مانند دیگر روستاهای ایران، پیش از اصلاحات ارضی بزرگ مالكی رواج داشته است. همه زمین های كشاورزی و املاك طاهر آباد در مالكیت كسی به نام حسن بیرجندی سرتیشه ای بوده است كه در آن روزگار ، امیر داراب گنجی ، 11 سهم از 120 سهم شش دانگ این اراضی را از او خریداری می نماید. با اجرای قانون اصلاحات اراضی ، زمین های زراعی بر حسب نسق، بین ساكنان تقسیم شده و باغ ها در دست (بزرگ مالك) باقی ماند. البته پس از مرحله دوم اصلاحات ارضی همچنان بخشی از زمین های زراعی
در مالكیت امیر داراب گنجی باقی مانده بود. با آغاز خیزش 1357، باغ ها هم بین رعیت ها تقسیم شد و در اختیار زارعین قرار گرفت.از نظر پیشینه سكونت ، خاندان كردبچه قدیمی ترین ساكنان طاهر آباد هستند كه با گذشت زمان به شاخه های گوناگون تقسیم شده اند. خاندان طاهر آباد عبارتند از : شاه محمدیان، طاهری، خرمایی، قانبیلی، پنج هزاری، ارزاقی و سرنی.بیشتر خانواده هایی كه نام خانوادگی آنها پنج هزاری بوده، نام خود را به صادقی نژاد تغییر داده اند. از دیگر اقوام این روستا می توان به (فرهنگی ) ها اشاره كرد كه آنها نیز از خاندان كردبچه می باشند.گویش ریشه ای خاندان كردبچه یا به عبارتی گویش بیشتر مردم نوع خاصی از تركی محلی است كه حتی برای بسیاری از ترك زبانان نیز قابل فهم نیست.برخی بر این باورند كه گویش آنها با گویش مردم جنوب آذربایجان همانند است. همبستگی گویشی مردم طاهر آباد، فرضیه مهاجرت و یا تبعید آنان از یك مكان واحد را تقویت می كند. اقلیتی از اهالی با شهرت هایی چون سمیعی، وظیفه دوست و لطفی ، به ترتیب از تربت جام، سبزوار و روستای كاجان دماوند به اینجا كوچ كرده اند و (برزگر) ها نیز از گروه كرمانج هستند.گفتنی است خانواده های ارمنی كه جمعیت آنها در سال 1375 سه خانوار بوده است همچنان در این روستا زندگی می كنند.فعالیت های دامداری از گذشته تا كنون ادامه داشته است. یك تن از اهالی واحد دامپروری بزرگی را با گنجایی 700 راس گاو و تولید روزانه بیش از 15 تن شیر اداره می كند و فرآورده های آن را به كارخانه ها می فروشد. در زمینه پرورش ماكیان یك واحد مرغداری 30 هزار قطعه ای در روستا فعال است. در بخش صنعت نیز فعالیت هایی در جریان است كه نمونه ان كارگاه گنبد و گلدسته سازی است.