دنیای زبانزدها؛ این قسمت: پیش از چوب غش و ریسه می‌ره

برنامه «قند پارسی» مجموعه‌ای شامل زبانزدهای شیرین پارسی و استفاده از آنها در زمان و مكان درست است.

این زبانزد كنایه از كسی دارد كه قبل از تنبیه شدن، بسیار آه و ناله می‌كند تا گناهش را بپوشاند.

درباره ریشه این زبانزد بدانیم كه:
دو نفر سر مسئله‌ای با یكدیگر اختلاف شدید پیدا می‌كنند تا جایی كه كارشان به بگو و مگو و دعوا كشیده می‌شود. تا اینكه یكی از آن دو كه زور بیشتری داشت، ضربه محكمی به صورت دیگری وارد می‌كند و منجر به زخمی شدنش می‌گردد.
مردم از راه می‌رسند و هردو را نزد قاضی می‌برند. مرد زورگو تا خود را در محكمه می‌بیند، بدون آنكه قاضی سوالی بپرسد، با صدای بلند شروع به ناله و فریاد و جزع و فزع می‌كند و می‌گوید: به من بیچاره رحم كنید! من آبرو دارم! خانواده دارم! اصلا حال خوشی هم ندارم. سرم درد می‌كند و … از این دست بهانه‌ها و ناله‌های دروغین!

قاضی فریاد می‌كشد و او را ساكت می‌كند. سپس می گوید: هنوز كه چیزی نگفتیم تا معلوم شود چه كسی مقصر بوده است! هنوز برای ما متهم مشخص نشده تا او را مجازات كنیم. اما تو با این ناله‌ها و غش و ریسه رفتن‌هایت قبل از چوب خوردن، نشان میدهی كه هم گناهكاری و هم باید به زندان بروی!
از آن به بعد درباره‌ی كسی كه بخواهد با مظلوم نمایی و گریه و زاری گناهش را بپوشاند می‌گویند : (پیش از چوب غش و ریسه رفته است)


این برنامه كاری از فضای مجازی رادیو تهران است.

می توانید در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است