شبیه مرتضی را دیده‌ی دنیا نخواهد دید/جهانی تا ابد مانده است در رویای تكرارش
به مناسبت 13 رجب سالروز ولادت امیر المؤمنین حضرت علی (ع) شنونده بخش كوتاهی از شعرخوانی صابر خراسانی در مدح آن حضرت از ویژه برنامه «سلطان سخا» باشید.
امام على(ع) در روز جمعه 13 رجب سال سىام عام الفیل و در خانه‌ی خدا متولد شدند. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف (عموی پیامبر(ص)) و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود. بنابراین امام على(ع) از هر دو طرف هاشمى نسب است.
در بعضى روایات آمده است كه فاطمه بنت اسد پس از وضع حمل (پیش از آن كه به دستور نداى غیبى، نام علی را برای آن حضرت برگزیند) نام وی را حیدر انتخاب كرده بود؛ و چون نام آن حضرت على گذاشته شد، "حیدر" یكی از القاب آن حضرت گردید.
از دیگر القاب مشهور آن حضرت " اسدالله، مرتضى، امیرالمؤمنین و اخو رسول‌الله" بوده و كنیه‌های ایشان نیز "ابوالحسن و ابوتراب" است.
هنگامی كه امام علی (ع) در سن پنج سالگی بود، قریش دچار خشكسالی شد كه وضعیت اقتصادی مكه را تحت تأثیر قرار داد. از این رو پیامبر (ص) از عموی خود عباس درخواست كرد تا ابوطالب را در زمان بحران یاری كند. آنها به ابوطالب پیشنهاد كردند كه از فرزندانش مراقبت كند، زیرا عباس مراقبت از جعفر را برگزید و پیامبر (ص) از علی (ع) مراقبت كرد و در اوایل كودكی به او لطف و محبت كرد كه تا پایان عمر بر او تأثیر گذاشت. او در خاندان پیامبر (ص) بزرگ شد و هنگامی كه پیامبر به رسالت رسید، علی (ع) اولین كسی بود كه از كودكی مسلمان شد.
امام علی (ع) با محبوب ترین دختر پیامبر (ص) فاطمه (س) ازدواج كرد كه یكی از بهترین زنان سراسر دنیاست و مادرش خدیجه بود.
ایشان تا زمان شهادت حضرت فاطمه (س) همسر دیگری نداشتند. ولی پس از شهادت ایشان همسرانی اختیار كرد؛ امامه دختر ابی العاص، اسماء دختر عمیس، فاطمه دختر حِزام (ام البنین) از همسران آن حضرت بودند.
امام على (ع) به دلاورى معروف بود. او تقریباً در تمام جنگ ها با كافران در زمان پیامبر اكرم (ص) شركت داشت، به جز جنگ تبوك در سال نهم هجری كه پیامبر (ص) سرپرستی شهر را بر عهده داشتند.
پیامبر (ص) بعد از اتمام مراسم حج در آخرین سال عمر پربركتش در راه برگشت در محلی به نام غدیرخم در نزدیكی جحفه دستور توقف داد، زیرا پیك وحی فرمان داده بود كه پیامبر (ص) باید رسالتش را به اتمام برساند. پس از نماز ظهر پیامبر (ص) بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و فرمود : ای مردم ! نزدیك است كه من دعوت حق را لبیك گویم و از میان شما بروم درباره من چه فكر می كنید؟ مردم گفتند : گواهی می دهیم كه تو آیین خدا را تبلیغ می كردی پیامبر فرمود : آیا شما گواهی نمی دهید كه جز خدای یگانه، خدایی نیست و محمد بنده خدا و پیامبر اوست ؟ مردم گفتند: آری، گواهی می دهیم . سپس پیامبر (ص) دست حضرت علی (ع) را بالا گرفت و فرمود : ای مردم! در نزد مؤمنان سزاوارتر از خودشان كیست؟ مردم گفتند: خداوند و پیامبر او بهتر می دانند. سپس پیامبر فرموند: ای مردم! هر كس من مولا و رهبر او هستم، علی هم مولا و رهبر اوست. و این جمله را سه بار تكرار فرمودند. بعد مردم این انتخاب را به حضرت علی (ع) تبریك گفتند و با وی بیعت نمودند.
شهادت امام علی (ع) رویدادی تلخ و مهم در تاریخ اسلام است. در صبح روز نوزدهم ماه رمضان سال چهل هجری قمری، در مسجد كوفه در عراق، امام علی (ع) توسط عبدالرحمن بن ملجم، یكی از اعضای خلافت معاویه، با شمشیر زهر آلودی كه بر فرق سرش وارد شد، سرانجام در روز 21 ماه رمضان سال 40 هجری قمری به شهادت رسید.
رادیو تهران را روی موج اف.ام ردیف 94 مگاهرتز و ای.ام ردیف 1332 كیلوهرتز بشنوید.
*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است