پنجم محرم؛ روزی به نام بزرگمرد كوچك كربلا، عبدالله ابن الحسن(ع)

روز پنجم ماه محرم به نام عبدالله ابن الحسن(ع) نامگذاری شده است.به همین مناسبت شنونده بخش كوتاهی از برنامه «حسینیه تهران» باشید.

عبدالله بن حسن فرزند كوچك امام حسن مجتبی(ع) یكی از نوجوانان نابالغی بود كه به همراه خانواده خود و عمویش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به سوی كوفه آمده بود.
از صبح تا عصر عاشورا ، ابتدا اصحاب امام حسین(ع) و سپس اهل بیت آن‌ حضرت یك به یك و یا دسته جمعی به میدان رفتند و به شهادت رسیدند؛ و سرانجام زمانی رسید كه امام(ع) یكه و تنها در میان هزاران هزار دشمن مسلح باقی ماند و گه‌گاه فریاد بر می‌آورد: "هل من ناصر ینصُرُنی؟... آیا یاری‌كننده‌ای هست كه به خاطر خدا از حرم رسول خدا دفاع كند؟ ...".
«شمر بن ذی الجوشن» برای آن كه كار را تمام كند به همراه پیاده نظام لشكر، به امام(ع) هجوم آوردند، آن حضرت را محاصره كردند و از همه طرف ایشان را مورد حمله قرار می دادند.
عبدالله كه در خیمه گاه ــ میان كودكان و زنان ــ حضور داشت تاب و تحمل دیدن غربت عموی تنهای خویش را نیاورد و ناگهان از خیمه ها بیرون آمد. حضرت زینب(س) او را گرفت شاید كه بتواند مانع رفتن وی شود و نگذارد یادگار برادر، طعمه گرگهای گرسنه یزیدی گردد؛ ولی عبدالله گفت: "نه... به خدا سوگند عمویم را تنها نمی گذارم". سپس دست خود را از دست عمه رها ساخت، به سوی میدان دوید و خود را به امام(ع) رساند تا با بدن كوچك و ظریفش از او دفاع كند.
در غوغایی كه دور امام(ع) ایجاد شده بود یكی از لشكریان یزید شمشیر خود را به قصد ضربه زدن به آن حضرت فرود آورد. عبدالله دست خود را سپر كرد تا شمشیر به امام اصابت نكند. شمشیر، برّان و ضربه، سنگین بود و دست نوباوه پیامبر(ص) را از بدن جدا كرد؛ آنگونه كه فقط به پوستی آویخته شد. عبدالله یتیم از شدت درد ناله ای برآورد و پدرش را صدا كرد: "وا ابتاه ..."

«حسینیه تهران» كاری از گروه تاریخ و معارف است كه در دهه اول ماه محرم از ساعت 21:00 الی 22:30 از رادیو تهران پخش می شود.

مخاطبان در سرتاسر دنیا می توانند از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.