شب نوزدهم چه گذشت...

دل امیرالمؤمنین پُر از درد بود
نگرانی امیرالمؤمنین،هم وضعیت جامعه و مردم بود؛ هم وضعیت مسیر دین و جهتگیری دینی در نظام اسلامیِ تازه‌پای آن روز و هم احساس مسؤولیت سنگین خودِ او. البته امیرالمؤمنین یك هزارم از این مسؤولیت را نیز كم نگذاشت...

آن شب [شب نوزدهم ماه رمضان] در خانه امّ‌كلثوم، آن بزرگوار افطار را به همان كیفیّتی كه شنیده‌اید، صرف كرد. افطارِ با نان و نمك - یعنی در واقع نان خالی - شیر را از سر سفره برداشت و با نان خالی، آن شب افطار كرد. شب را تا صبح به عبادت گذرانید...»