حضرت زینب (س) در 15 رجب سال 63 هجری قمری از دنیا رفت.
وفات حضرت زینب (س)
بانوی قهرمانی كه پس از شهادت امام حسین، ارائه نهضت عاشورا را به دوش كشید و پرچمدار این قیام بود در ضمن سفری كه به همراه همسر گرامی شان عبدالله بن جعفر به شام بودند به لقاءالله پیوستند و بدن مطهر ان بانوی بزرگوار در همان جا دفن گردید. زینب (س) كه از همه سو نسبش به معصومین می رسد، مستعلی است كه راه پیش روی آنان كه می خواهند در راه عقیده شان انقلاب كنند، روشن ساخت. او كه روح ظلم ستیزی را از مادرش فاطمه زهرا و پدرش حیدر كرار به ارث می برد، در راه افشای ظلم و احقاق حق، با كلام غرّای خویش از هیچ فداكاری و جانفشانی دریغ نمی ورزید.
در تداوم نهضتی كه حضرت زهرا در حمایت از امام معصوم زمان خویش و انقلاب علیه باطل در پیش گرفت، حضرت زینب (س) نیز در واقعه كربلا، دوشادوش امام معصوم حضور داشت و پس از شهادت او نیز پیام قیامش را دبه گوش تمام جهانیان ابلاغ كرد.
حضرت زینب (س) هنگامی كه به سال های تشكیل زندگی نزدیك شد، از این امر پسندیده الهی سرباز نزد؛ امّا در ازدواج با پسر عموی خویش شرطی بسیار نیكو قرار داد: اینكه هرگز و در هیچ لحظه ای از برادرش اباعبد الله جدا نشود.
نقش آن حضرت در قیام عاشورا، صرفاً نباید از دیدگاه احساسی و روابط نَسَبی تحلیل كرد؛ بلكه در آن واقعه، حضرت زینب خود را فردی می بیند كه باید از جان امام خویش محافظت كند و در ركاب او باشد در آن حادثه و مصیبت مهیب كه تمام بار غم و اندوه، بر دوش حضرت زینب (س) بود و او باید آغوش تسكین خود را به روی تك تك بازندگان عاشورا می گشود، ودر مقام الگو و مقتدای تمام حاضرین صحنه عاشورا قرارداشت به همین لحاظ، هرگز لحظهای زیر بار غم و ماتم قامت خم نكرد و آزادگی و غرور و حیا و عفت خویش را از یاد نبرد. او بهترینم نمونه برای زنان آزاده و خدا جوی روزگار است.
برای حضرت زینب القاب فراوانی ذكر كرده اند؛ از جمله ان می توان: «عقیله بنی هاشم »، «ام المصائب »، « عارفه»، «عامله »،«زاهده »،«باكیه»، و «صدیقه صغری » را نام برد.
در بیان مقام علمی آن حضرت همین بس كه ایشان در زمان اقامت پدر بزرگوارش در كوفه، برای زنان، مجلس تفسیر قرآن بر پا می كرد و در زمان بیماری امام سجاد(ع) مردم برای پاسخ سوالات شرعی خود، مرجعی جز حضرت زینب نداشتند.
پیام عاشورا كه توسط حضرت زینب به تمام زنان روزگار ابلاغ می شود، شناخت رسالت سیاسی و پشتیبانی از مبارزه شهیدان،تلاش اجتماعی همراه با عفاف و پاكدامنی و شهید پروری و تربیت نسلی شهادت طلب است.
