حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند، به گونه ای اعجازآمیز از مادری مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن كرد و پیامبری خود را بشارت داد.
حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و اولوالعزم در روز 25 دسامبر سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد.
مسیح(ع) كه از 30 سالگی به نبوت برگزیده شد، سرانجام مورد تهدید بزرگان یهود واقع شد و آنان تصمیم به قتل وی گرفتند. زیرا سران یهودی از اینكه مردم به عیسی(ع) علاقه مند می شدند، احساس نگرانی نموده و می دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ایمان می آورند. نام حضرت عیسی(ع) 45 بار در سیزده سوره قرآن تكرار شده است.
به عقیده مسلمانان عیسی(ع) از پیامبران اولوالعزم و صاحب شریعت است. نام و داستان وی به كرّات در قرآن و احادیث اسلامی آمده‌است. مسلمانان برای او معجزاتی قائل‌اند، از جمله سخن گفتن در گهواره در دفاع از مادر و نیز زنده‌كردن مردگان و شفای بیماران و كوران مادرزاد، و دمیدن حیات در گِلِ بیجان. با این حال قرآن وی را فقط بنده و فرستاده خدا می‌شناسد. نظر مسلمانان پیرامون مرگ مسیح(ع) نیز با مسیحیان متفاوت است.
طبق گفته قرآن این عیسی(ع) نبود كه مصلوب شد، بلكه امر بر آنان مشتبه شد. به روایتی خدا صورت او را بر یكی از دشمنان وی (یك یهودای اسخریوطی كه به طمع جایزه حاكمان مخفی گاه عیسی را لو داد) افكند و وی به جای وی مصلوب شد و در نهایت عیسی(ع) به آسمان عروج كرد و از نظرها غایب شد.
به اعتقاد شیعیان، عیسی(ع) در آخرالزمان همراه حضرت مهدی(عج) ظهور خواهد كرد و دجّال یا ضد مسیح به دست عیسی(ع) كشته خواهد شد.
