معنای دقیق كلمات عاشورا و تاسوعا چیست ؟

اكثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند كه چون عشر و عاشر از یك ریشه‌اند و واقعه كربلا هم در دهم ماه محرم اتفاق افتاده است پس عاشورا یعنی دهم محرم؛ و بر همین قیاس تاسوعا را نیز كه با تسع و تاسع شباهت ظاهری دارند روز نهم ماه محرم گفته‌اند. اما این معنا به دلایل زیر اشتباه است:
آیا واژه عاشورا برای دهم ماه‌ها دیگر نیز به كار می‌رود؟ مثلاً آیا شنیده شده است كه كسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد؟ یا این مفهوم مختص دهم ماه محرم است؟
آیا اگر امام حسین(ع) مثلاً در یازدهم محرم شهید می‌شد، آنگاه تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟

در ریاضی اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای كه بر شمارش اعداد حكم كند بر سلسله اعداد هم حاكم خواهد بود. اعداد بر خلاف كلمات استثناپذیر نیستند؛ به طور مثال در كلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و... چنان چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ كرد؛ مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا-..، اما می‌بینیم كه بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌كنند؛ لذا نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم كه تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی كنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد بلكه معنای دیگری دارند.

عاشورا؛ روز معاشرت با امام(ع)
عشر به كسر عین و عشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است. معاشر به ضم میم یعنی مصاحب و عاشر اسم فاعل عشر است كه خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است. خداوند می‌فرماید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (نساء/19) با زنان آن گونه كه شایسته آنان است معاشرت كنید. عشیر یعنی همدم و رفیق؛ «وَ لَبِئْسَ الْعَشِیر ُ» (حج/13) چه بد دوستی انتخاب كرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است.
العاشور از ریشه عشر به كسی گفته می‌شود كه معاشرت خصلت او باشد. العاشوراء جایی كه میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با كسی كه مورد نظر است عرضه می‌كنند؛ و عاشورا مبالغه است از میل به معاشرت؛ یعنی روزی كه میل معاشرت و رفاقت با امام(ع) به شدت بالا می‌رود.

تاسوعا؛ روزی برای وسعت ظرفیت
با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی نهم را از دست می‌دهد. اتسع به فتح الف یعنی گروه‌های 9 نفره شدند. اما اتسع به كسر الف یعنی وسعت پیدا كرد - گشاد شد - فراخ گردید. اتساع یعنی گسترده شدن و گشاد شدن. بالا رفتن ظرفیت. اتساع شرائین؛ یعنی رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد. التاسوع چیزی كه فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد؛ و بالاخره التاسوعا یعنی جایی كه بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد كرد؛ و تاسوعا این معنی را پیدا می‌كند: روزی كه ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد.
این دو نام از ابداعات امام سجاد (علیه‌السلام) است و اگر در بعضی از روایات از پیامبر اكرم (صلوات الله علیه و آله) از عاشورا گفته شده است، اكثرا جعلیات بنی‌امیه برای كم كردن اثرات عاشورای امام حسین (علیه السلام) است، اما در مورد تاسوعا تقریباً نداریم كه قبلاً از امام سجاد (علیه السلام) لغت تاسوعا به كار برده شده باشد و این معنا از عاشورا و تاسوعا خیلی عاشقانه است...

برگرفته از كتاب «سفری از عاشورا تا اربعین» تألیف عبدالله مستحسن