به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، حمیدرضا آذرنگ، بازیگر، نویسنده و كارگردان، مهمان تلفنی یكشنبه 26 بهمن ماه برنامه پشت صحنه رادیو تهران درباره بخش معرفی خود در این برنامه گفت: درباره پیشینه من كه گفته شد، فراتر از حد و حدود من است. احساس نمی‌كنم این اتفاقات آنقدر بزرگ باشد كه بخواهد جایگاه ذهن را به خود مشغول كند. فقط دنبال یادگاری‌های بودم كه از حضور خود ثبت كنم و امیدوارم كه یادگاری ها در ذهن همه آن دوستانی كه من را دیدند، مانا باشد.

آذرنگ درباره اولین تجربه كارگردانی سینمایی خود بیان كرد: این چالش و درگیری ذهنی در خیلی از هنرمندانی كه دستی به قلم دارند و به خصوص در حوزه تئاتر و به ویژه سینما، وجود دارد كه خودشان بتوانند اثری از خودشان را در مدیوم سینما تجربه كنند. من هم از این قاعده مستثنا نبودم. در سال‌هایی كه تئاتر كار می‌كردم، دغدغه نبود. ولی به هر صورت دوست داشتم كه بتوانم سینما را هم با علم و اشراف اینكه به شدت كار سختی است، در مقام كارگردان تجربه كنم. بعد از اینكه این اتفاق افتاد و جسارت كردم و به مقام والای كارگردانی- كه به شدت رسالت سنگینی است- ورود كردم، متوجه شدم كه خیلی فراتر از آنچه فكر می كردم، سخت و جان فرسا است. تجربه تئاتر و سینما خیلی متفاوت است.

وی درباره تفاوت حضور در سینما و تئاتر گفت: به لحاظ فنی اگر بخواهیم صحبت كنیم، در تئاتر یك قصه مداوم قرار است كه مدیریت شود تا به یك نتیجه برسد و شكل بگیرد. فرد هر بار یا هر شبی كه روی صحنه می رود، می تواند اشكالات خودش را دریافت كند، برای شب‌های آتی و حتی برای اجراهای بعد ترمیمش كند و به كمال بیشتری برسد. اما در سینما وقتی شما فیلم را ضبط می كنید و نتیجه تمام می شود، امكان بازگشت نیست. امكان دوباره انجام دادن آن فعلیت، وجود ندارد. شما یك اثر را ثبت كردید و دیگر ضبط شده است.

آذرنگ ادامه داد: باورتان نمی شود همین الان هم اگر بخواهم تئاتری را مجدداً كارگردانی كنم، بعد از این همه سال كه احساس می كنم تجربه كردم، باز تمام تنم می‌لرزد. چون هر كار تازه ای می‌تواند آغاز دوباره یك هنرمند باشد؛ آغازی شبیه به تولد باشد و هم آغازی به مرگ و پاك كردن تمام گذشته. به هر صورت خیلی از افراد در جامعه ما یك باره تصمیم گرفتند كه حتی از فضای مجازی بیایند و فیلم های سینمایی بسازند، مورد قبول و وثوق قرار گرفتند و كارشان را انجام دادند. ولی نمی دانم چرا همین الان هم خیلی از دوستان می‌گویند: آذرنگ برای چه از تئاتر؟ برای چه اصلاً تئاتر تبدیل به سینما شد ؟
كارگردان فیلم سینمایی «روزی روزگاری آبادان» درباره تشابه نام این اثر با یكی از نمایش‌هایش بیان كرد: این فیلم همان كار بود و به نوعی من فقط مشخصه‌های سینمایی‌اش را به آن درام نمایشی اضافه كردم. آن نمایش سال 84 در سالن قشقایی اجرا رفت و با اقبال خوبی هم روبرو شده بود.

حمیدرضا آذرنگ درباره دریافت سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه برای فیلم «روزی روزگاری آبادان» اظهار كرد: من از روز اولی كه این كار را شروع كردم، با توجه به موضوعی كه كار دارد و اتفاقات آن كه شاید قاعده شكن است، نمی خواهم بگویم كه هرگز اتفاق نیفتاده شاید كمتر اتفاق افتاده، به خصوص در آثار سینمایی ما، حدس می‌زدم كه واكنش‌های متفاوتی را بر‌انگیزد و همینطور هم شد. از اینكه این كار توانست نامزد جایزه 7 تخصص در حوزه های مختلف شود، بسیار خرسندم وهمین كه فیلم دیده شده است، برایم كفایت می كند. كما اینكه اصلا جایزه زیاد معیار و محك درستی برای سنجیده شدن یك اثر هنری نیست. اثر هنری، خودش كاركرد پیدا می‌كند و قضاوت چند نفر شاید در درآمدزایی و به سود رسانی آن اثر تاثیری داشته باشد اما در تاثیرگذاری و مانایی هرگز تأثیر مستقیم ندارد و خود اثر است كه كار می‌كند. بازخوردی كه از مخاطبان تهرانی و شهرستانی در جشنواره گرفتم، بی نظیر بود. حال مرا خوب كرد.
وی ادامه داد: قطعاً آن كسانی كه از دید داوران محترم لایق بودند، جایزه را گرفتند. جای اما و اگر نیست. گرچه در فرهنگ و هنر ما، خیلی اما و اگر است.

آذرنگ در پایان گفت: آرزو می كنم این ویروس ناجوانمرد به زودی از جامعه جهانی رخت ببندد و انسان‌ها را با خودشان تنها بگذارد كه لااقل یك دو دو تا چهار تا كنند. گرچه كرونا در نهایت پلیدی، یك چیزهایی را هم یادمان داد.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه های اجتماعی با شناسه Tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.