به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، پیروز ارجمند، موسیقیدان مطرح كشورمان در گفتگویی تلفنی با برنامه پشت صحنه درباره ساخت موسیقی فیلم در ایران، اظهار داشت: از زمانی كه سینما وارد ایران شد، تقریباً در دهه 40-50 مقوله موسیقی فیلم جدی می شود. قبل از آن موسیقی انتخابی بود. از آثاری كه قبلتر در خارج از این ساخته شده بود و صفحاتی كه وارد می‌شد، انتخاب و استفاده می‌كردند. به طور محدود، قبل از انقلاب اسلامی، فیلم‌هایی محدودی داشتیم كه موسیقی فیلم واقعی داشتند، مثل فیلم گاو. فریدون ناصری، مرتضی حنانه، اسفندیار منفردزاده، واروژان و شیدا قره‌چه‌داغی معدود كسانی بودند كه موسیقی فیلم را جدی‌تر گرفته بودند.

وی ادامه داد: دوره‌ درخشان موسیقی فیلم ایران در سینمای ایران دهه 60-70 است كه به اوج می رسد. از اواسط دهه 80 و سال‌های 88 و89 مجدداً افول داریم. حال حاضر بدترین روزهای تاریخ موسیقی فیلم است.

ارجمند دلیل این افول را مربوط به چندین عامل دانست و گفت: به نظر می آید كه سینمای ایران، آن دوره اوج و تعالی خودش را به واسطه از دست دادن بسیاری از سینماگران استاد و برجسته از دست می دهد. و به سمت سینمای تجاری حركت می كند. حضور تكنولوژی در موسیقی فیلم، آهنگسازان جدی موسیقی فیلم را خانه نشین كرده و تعدادی تكنسین موسیقی آمدند و آهنگسازی فیلم می‌كنند. طبیعتا بسیاری از تهیه كنندگان نیز به لحاظ صرفه اقتصادی ترجیح می‌دهند با آهنگسازانی كار كنند كه بسیاری از آنها نه تنها دستمزد نمی‌گیرند، بلكه به خاطر اینكه وارد موسیقی فیلم شوند، پولی هم پرداخت می‌كنند. اصولاً اعتقاد دارم اگر كسی پیش من بیاید حتی اگر هیچ چیزی از موسیقی نداند، من به فاصله یك صبح تا شب او را به یكی از این آهنگسازانی تبدیل می‌كنم كه الان كار آهنگسازی فیلم انجام می دهند. این تكنسین‌های بی‌سواد زیاد هستند.

پیروز ارجمند با گلایه از فیلمسازان اظهار كرد: به هر حال بسیاری از كارگردانان ما دانش موسیقی ندارند و سخت گیر هم نیستند. تهیه كنندگان نیز منافع مادی مد نظرشان است. متاسفانه آنقدر كه حساسیت روی انتخاب سلبریتی‌ها دارند روی كیفیت عوامل فنی ندارند. البته روابط ناسالمی نیز بین عوامل فیلم‌ها است. یعنی مثلاً فرض كنید گروه‌هایی در صنعت فیلم هستند كه برای تعدادی خاص از آهنگسازان، فیلم جور می‌كنند. شاید كمتر كسی این را بداند اما به هر حال این هم یك نوع عارضه بدی است كه شكل گرفته و افرادی هستند كه برای عده‌ای از آهنگسازان دلالی می كنند و در ازای فیلم، درصد می گیرند.

پیشكسوت موسیقی با اشاره به موسیق های جذاب سریال ها و فیلم هایی مثل از كرخه تا راین و سفر به چذابه گفت: ما كه در آن دوره كار می‌كردیم؛ آقای انتظامی، آقای شهبازیان، من و...، همه تحصیل كرده و آهنگساز بودیم و بعد وارد موسیقی فیلم شدیم. تخصصمان آهنگسازی بوده و ما دروس آهنگسازی را به طور جدی خواندیم. خلاقیت داشتیم، موسیقی ایرانی و صنعت سینما را می شناختیم و كار كردیم. متاسفانه امروز این نیست. آهنگساز امروزی، لپ‌تاپ و رایانه‌اش را روشن كرده، نرم‌افزار را باز می‌كند، صداها را بالا می‌آورد و با زدن یك كلید صدا به شكل از پیش تعیین شده و بر اساس یك دمو تركیب می شود. شعور و سواد آهنگسازی بسیار كم شده است. معدود همكارانی از دوره قبل كه به جا مانده‌اند و هنوز كار می كنند اما عموم ما كه كار جدی انجام می‌دادیم، دیگر كار نمی‌كنیم و صنعت سینما عاری از آهنگسازان جدی شده است‌.


مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه های اجتماعی با شناسه Tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.