به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران؛ محمد مهدی عسگرپور، فیلمساز و دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در گفتگوی تلفنی با آوید بزرگی مجری برنامه پشت صحنه رادیو‌تهران درباره این رویداد بیان كرد: به هر حال جشنواره ما هم مثل خیلی از جشنواره‌های جهانی دیگر كه در طول یك سال گذشته موفق شدند كه به شكل دوگانه(بخشی فیزیكی و بخشی مجازی) برگزار شوند، اتفاق افتاد. از بخش بازار فیلم ما كه به شكل مجازی بود، استقبال خیلی خوبی شد و مطلع شدم كه در پنج روز اول 2000 قرار ملاقات در بازار فیلم ما ثبت شد كه آمار بسیار خوبی بود. در واقع اگر این بازار به صورت فیزیكی برگزار می‌شد، شاید این حجم تبادل اتفاق نمی افتاد. به هر حال بخش‌های دیگری هم داشتیم كه حالا ممكن است با یك تغییر مواجه شده باشد كه بخشی فیزیكی یا بخشی مجازی باشد و بخشی را هم مجبور بودیم به دلیل شرایط كرونایی حذف كنیم. خبر مهم این بود كه جشنواره جهانی فیلم فجر از همین دوره‌ای كه برگزار شد به جمع جشنواره‌های ثبت شده در فیاپ پیوست و به عنوان یكی از 16 جشنواره معتبر ثبت شد.

عسگرپور درباره جدا شدن جشنواره جهانی و ملی فیلم فجر از یكدیگر گفت: فكر می‌كنم سالهای دورتر كه این جشنواره یكی بودند، سال‌های بدی نبود. چون مهمان‌های خارجی می‌آمدند و فیلم‌های ایرانی را در یك مجال 7-8-10 روزه، همه را با هم می دیدند و به تدریج هم آن جشنواره توانست صاحب بازار شود كه در مجموع چیز بدی نبود. اما یك اتفاقی میان افتاد و این بود كه شاید حواشی بخش داخلی جشنواره فیلم فجر، باعث شد بخش خارجی تحت شعاع قرار بگیرد و عملاً مخاطبان بر روی جشنواره‌ داخلی و فیلم‌های كشور خودمان متمركز شوند. این مسئله به تدریج حالتی را پیش آورد كه انگار این بخش دیگر بخش مهمی در جشنواره نیست و حیف بود چون بخشی بود كه باید به آن توجه می شد. ضمن اینكه در طول چند سال گذشته، بخش داخلی و جشنواره ملی ما محل منازعات عجیبی شده است. یعنی شما دقت كنید حواشی بسیار زیادتر از متن شده و این باعث می‌شود كه مثلا اگر مهمانان خارجی بخواهند به این حواشی در این چند روز وارد شوند، به نظر می آید چیز جالبی نیست. بهتر است كه در یك زمان دیگر باشد كه همه ما هم تمركز بیشتری روی آن داشته باشیم.

وی افزود: تصورم بر این است كه قبل از اینكه این دو جدا شود، اگر از آن مقطع به مدت 5 یا 10 سال عقب بروید، متوجه می‌شود كه انگار روز به روز بخش جهانی جشنواره، كم اهمیت تر شده است. من فكر می‌كنم در این جداسازی، بخش جهانی فیلم فجر بیشترین سود را برده است و این بخش از جشنواره اعتبار بیشتری پیدا كرد.

این سینماگر درباره اینكه مطالبه سینماگران از رئیس جمهور آینده چه می‌تواند باشد، اظهار كرد: اگر از همكاران ما در سینما بپرسید، شاید بیشترین حوزه‌، در بخش خصوصی سازی باشد كه سینما بتواند با كمترین ممیزی ممكن در راهروهای پیچ در پیچ وزارت ارشاد یا نهادهای دیگری كه می‌خواهند نظارت كنند،حركت كند. ولی واقعیت این است كه به یك چیزی باید توجه كرد و آن این است كه سینمای ایران در طول سالیان گذشته افتخارات زیادی را در دنیا كسب كرده است. حالا ممكن است كه اینجا ما در مورد بعضی از فیلم‌ها نكاتی داشته باشیم، وقتی می‌گویم ما، منظورم بخشی از منتقدان سینما است. اما یك نكته را فراموش نكنیم كه این افتخارات در حوزه‌های دیگر به این شكلی كه در سینما بوده، نبوده است. در بسیاری از كشورها می‌بینید كه ایران را با یك ویژگی هایی می شناسند كه شاید از نظر ما مطلوب نباشد اما در كنارش سینما ایران را می شناسند. آیا نباید به این وضعیت نسبی توجه كرد؟ به نظر من، توجه تزریق بی محابای پول نیست. بلكه توجه به اداره كردن سینمای ایران به حالت طبیعی خودش است. باید ببینیم در دنیا و كشورهایی كه صاحب سینما هستند، فرمول‌های اداره چطور است. آیا با وجود اداره‌كل‌های متعدد می تواند این اتفاق بیفتد؟ با نظارت های پی در پی می تواند اتفاق بیفتد؟ یا با اهمیت دادن به بخش خصوصی و نظام‌مند كردن این بخش و زیرساخت ها؟ متاسفانه این مسئله در گفتمان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری خیلی نیست و در قبلی‌ها هم خیلی نبود. فكر می‌كنم همكاران ما در سینما و اساساً در بخش فرهنگ و هنر، دیگر خیلی توقع خاصی ندارند. ایستادند ببینند كه چطور می‌شود و در حوادث بعد بگردند و جای خودشان را پیدا كنند و این به نظرم چیز خوبی هم نیست.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه های اجتماعی با شناسه Tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.