به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، مجید مظفری، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگوی تلفنی با برنامه پشت صحنه رادیو تهران در گفتگو با آوید بزرگی درباره فعالیت این روزهای خود و دخترش بیان كرد: سریال هم‌سایه را به تازگی تمام كردم كه از شبكه سه پخش در حال پخش است و برای دو كار یك سریال‌ و یك فیلم سینمایی هم صحبتی شده است. نیكی هم برای یك كار سینمایی آماده می‌شود.

مظفری درباره اینكه زندگی بدون سینما چطور می‌شد، اظهار كرد: خیلی بد است. آدم واقعا افسوس می خورد كه این سال ها و این ماه ها را ما به خاطر كرونا از دست داده‌ایم. امیدوارم هرچه زودتر واكسن ها زده شود، مسئولان بیشتر به فكر هنرمندان و مردم باشند كه زودتر این ویروس ریشه‌كن شود تا بتوانیم دوباره همه مردم در كنار هم بنشینیم و فیلم های قشنگ ایرانی را ببینیم.

وی افزود: درست است كه الان مردم در خانواده كنار هم می نشینند و از پلتفرم‌های پخش فیلم استفاده می كنند. ولی با این حال سینما رسم و مدیوم خودش را دارد. مردم دوست دارند كه وقت و قرار بگذارند و با خانواده به سینما بروند. برایشان خوشایند هم هست كه در صف بایستند، بلیت تهیه كنند، سینما بروند، یك جماعتی دور هم بنشینند و مثل یك خانواده فیلم ببینند. این برایشان خیلی لذت بخش است. بعد از آن هم شامی بخورند و تفریحی كنند. اینها خیلی خوشایند است. یكی از برنامه‌های پنجشنبه و جمعه مردم همین سینما رفتن بود.

آوید بزرگی به گران بودن تهیه بلیت سینما و شام و تفریح بعد از آن اشاره كرد و مظفری گفت: من امروز خبری را خواندم كه رئیس جمهور دستور داده است كه قیمت‌ها حتما گران نشود و مردم بتوانند راحت‌تر زندگی كنند.

مجید مظفری درباره اینكه سینما چه كمكی به زندگی مردم می‌كند؟، عنوان كرد: تمام هنرها. اصلاً كلاً هنر و هیچ فرقی نمی‌كند كه چه رشته ای باشد. هنر زبان معترضی به بدی ها و زشتی ها است و اگر این زبان از هنر گرفته شود، سانسور و ممیزی بیاید و زبان از هنر دور شود، هنر هیچ كاری نمی‌تواند بكند. مگر اینكه این زبان باشد. وقتی این زبان باشد، چالش های اجتماعی را نقد كند، مسائل انسانی را مطرح كند، مطمئناً زیر یك سقف 200- 300 نفر می نشینند و وقتی پیامی را می بینند، این پیام تاثیرگذار است. این پیام می‌تواند روی زندگی آدم‌ها تاثیر بگذارد. مطمئناً هیچ چیزی مثل هنر نمی‌تواند روی زندگی اجتماعی مردم تاثیر بگذارد. به نظر من اگر این زبان از هنر گرفته نشود، كه امیدوارم گرفته نشود، فكر می‌كنم خیلی تاثیرگذار است.

وی درباره اینكه چقدر سینمای ما به روز است، گفت: قبل از كرونا یك سری فیلم‌هایی بود مطرح بودند و الان هم مطرح هستند. دهه 60،70 و 80 فستیوالی خارج از ایران اعتبار پیدا می‌كرد كه فیلم های ایرانی در آن شركت می‌كردند. الان هم هست اما الان به دلیل كرونا تولیدات كمتر است. سینمای ایران، كمی سینمای گران و تفریح گرانی شده است، هم برای فیلمسازان و هم برای مردم. من فكر می‌كنم كه دولت و وزارت ارشاد با دادن یارانه می‌تواند جلوی این گرانی را بگیرد.

وی افزود: وزارت ارشاد و سینماگران ما باید تلاش كنند مانند سینمای كره، هنگ كنگ، چین، هند كه یكی دو سینما برای خودشان دارند كه فیلم‌های خودشان را اكران می‌كنند، عمل كنند. این باعث می شود كه سرمایه بیشتری به طرف تهیه‌كننده بیاید. تهیه كننده دلش خوش باشد كه اگر مثلاً یك فیلم با 5 میلیارد در ایران ساخته می‌شود، بداند كه اكران خارج و نمایش در تلویزیون های دیگر و ارگان‌های دیگری دارد و می‌تواند این سرمایه برگردد. بعد به جای 5 میلیارد 10 میلیارد تومان خرج می‌كند، فیلم‌های تاثیرگذار بهتر با كیفیت بهتر و فاخر تر می‌سازد و با هنرمندان بیشتری كار می كند. ما باید تلاش كنیم كه اكران‌های خارج را از دست ندهیم. بتوانیم این اكران‌ها را داشته باشیم. هم دولت می‌تواند این كار را كند و هم سرمایه گذاران می‌توانند این كار را كنند.

وی ادامه داد: در سینمای ایران ما تهیه‌كننده كم است و بیشتر سرمایه گذار داریم. سرمایه‌گذار برایش فرقی نمی‌كند كه دلار و سكه بخرد یا پیاز و سیب زمینی بخرد یا خانه بسازد، می‌خواهد پولش دو - سه برابر شود و برگردد. به همین دلیل فیلم هایی می‌سازد كه امكان فروش در داخل خیلی بیشتر باشد. پس به طرف كیفیت نمی‌رود چون می ترسد ضرر كند. حق هم دارد.

وی با اشاره به تفاوت نقش تهیه‌كننده و سرمایه‌گذار بیان كرد: تهیه كننده سینما وقتی یك فیلم می سازد آگاه است كه چه كار كند، چه سناریوی و چه هنرپیشه هایی انتخاب كند، چه كادرفنی انتخاب كند، نوع تبلیغات را چه كند. اینها خیلی مهم است. منتها الان متاسفانه بیشتر سرمایه گذار هستند تا تهیه كننده و این خیلی به سینما لطمه می زند. شما تهیه‌كنندگان دهه 60 و 70 یا تهیه‌كنندگان قبل از انقلاب را ببینید، وقتی فیلمی می‌ساختند هنوز قابل دیدن است و هنوز راجع به آن بحث می‌شود. هنوز من خودم از كارهایی كه قبلاً كردم كیف می كنم و البته الان هم كیف می كنم اما اعتبار من همان فیلم‌هایی بود كه آن موقع بازی كردم.

مظفری گفت: ملت و مردم ما دنبال اندیشه و كار فاخر هستند. شما الان دونده امیر نادری را ببینید همان قدر لذت می‌برید كه قبلا لذت بردید. كارهای آقای بیضایی، آقای مهرجویی و چندفیلمساز كه الان حضور دارند، من مطمئن هستم كه كارهای اینها 20 سال دیگر هم نمایش داده شود، به همین اندازه كه الان می بینیم و لذت می‌بریم آن موقع هم لذت می بریم. خیلی فیلم‌ها هست. من امروز دو به شك بودم كه روز سینما را تبریك بگویم یا نه. سینمایی كه در آن بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، جعفر پناهی و ... نیستند. خیلی از كارگردانان مثل آقای كیمیایی و آقای مهرجویی كه گهگاه كار می‌كنند، واقعاً فیلمسازانی كه در سینمای ایران تاثیرگذار هستند و كسانی كه الان در سینما كار می‌كنند، كسانی هستند كه از همانها تاثیر گرفتند و الان فیلم‌های فاخر می سازند. مطمئناً فیلم های ناب آن موقع روی آقای فرهادی یا آقای روستایی تاثیر گذاشته و ... .

وی اضافه كرد: من فیلم های فردین را دیدم، عاشق سینما شده و هنرپیشه شدم. این‌ها تاثیر‌گذار بوده و هستند‌ من مطمئن هستم نسل آینده كه فیلم های این سری آدم ها را ببینند تشویق می‌شود، انگیزه و اشتیاق پیدا می‌كند كه بیاید كارگردان و بازیگر شود. اینها مانند تسبیح به هم وصل هستند ولی حیف كه یكسری آدم الان وجود ندارند و در سینمای ایران نیستند.

محمدرضا ایمانیان، كارشناس برنامه، به نقش‌آفرینی‌های مظفری اشاره كرد و این بازیگر درباره اولین كارش گفت: اولین فیلمی كه بازی كردم پایان تاریكی در سال 48 بود كه دو پلان بیشتر بازی نكردم. افتخارم این بود كه آن دو پلان در كنار آقای اكبر مشكین بودم. خیلی خوب و لذت‌بخش بود. من از آن آدم‌هایی بودم كه از اول عاشق این بودم كه كار كنم، تشویق شوم و مردم من را بشناسند. از اینها نبودم كه تا مردم من را می‌شناسند، عینك دودی بزنم و اینطوری نبودم. اینكه در خیابان مردم با من سلام علیك می‌كنند و با آنها برخورد دارم را دوست دارم و این لذت بخش است. آرزو می‌كنم هیچ موقع اتفاقی برایم نیفتد كه وقتی از در خانه بیرون میایم، كسی مرا نشناسد. آن روز، روز مرگ یك هنرمند است. من این حركت را خیلی دوست دارم. من شهرتی را دوست دارم كه در كنارش محبوبیت باشد.

مجید مظفری درباره كم كاری اش در سال‌های اخیر گفت: پیشنهاداتی كه می‌دهند پیشنهادات خوبی نبوده است. چند فیلم كار كردم و خیلی هم لذت بخش بوده است مثل كفشهایم كو. یك فیلمی به نام كوچه ژاپنی‌ها دارم كه امسال به جشنواره فجر می آید. در آن نقشی بوده كه تا به حال بازی نكرده‌ام و حتی می‌توانم به جرات بگویم كه نقشی است كه تا به حال در سینمای ایران نبوده است.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه‌های اجتماعی با شناسه tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه‌مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.