به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، بانك جهانی در سال 2016 آماری را مبنی بر ضررهای اقتصادی هوای آلوده در ایران منتشر كرد كه طبق این آمار سالانه2.3 دهم درصد از تولید ناخالص داخلی ایران به دلیل آلودگی هوا از بین می‌رود و 21 هزار نفر نیز جان خود را از دست می‌دهند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد هزینه‌های آلودگی هوا در ایران سالانه 20 میلیارد دلار است كه معادل خرید 20 هزار واگن برقی مترو یا تاسیس 140 واحد صنعتی، 60 استادیوم با ظرفیت 50 هزار صندلی و 900 پارك 60 هكتاری است در حقیقت هزینه‌های آلودگی هوا 3 تا 4 برابر بیشتر از بودجه توسعه دولتی است.

فرشاد پرویزیان كارشناس اقتصادی و عضو انجمن اقتصاددانان ایران در گفتگو بازار تهران در خصوص پیامدهای اقتصادی آلودگی هوا در ایران گفت: این آماری است كه بانك جهانی سال 2016 اعلام كرده است و باید توجه كنیم كه این ارقام از سال 2016 تا كنون افزایش داشته است.
وی افزود: مرگ و میرها، بیماری‌ها و هزینه‎های درمان ناشی از آلودگی هوا را با چه مقیاسی می‌توان سنجید؟ پیك درخواست خدمات درمانی كه به دنبال آلودگی هوا در كشور روی می‌دهد و سرمایه‌گذاری سنگینی در این حوزه انجام می‌شود و همچنین درد و رنجی كه فرد بیمار و خانواده آن متحمل می‌شوند قابل قیمت‌گذاری نیست.

این كارشناس اقتصادی افزود: تنها اثر آلودگی هوا بیماری نیست؛ آلودگی هوا برعملكرد مغز و یادگیری كودكان اثر می‌گذارد یعنی در طی نسل‌های آینده سرمایه‌گذاری كه بر روی آموزش داشتیم تا نیروی انسانی تربیت كنیم بهره‌وری لازم را نخواهد داشت. سرمایه‌های انسانی برای نسل‌های آینده به دلیل اثرات آلودگی هوا توان یادگیری ندارند.

وی در پاسخ به اظهارات گوینده برنامه مبنی براینكه وقتی بحث آلودگی هوا پیش می‌آید بسیاری عنوان می‌كنند برای مقابله با آلودگی هوا باید كارخانه‌ها تعطیل شوند و تعطیلی این واحد های تولیدی باعث ضربه به اقتصاد می‌شود، تصریح كرد: این استدلال كه تولید، آسیب می‌بیند را قبول ندارم اگر بنا بر این بود تولید رونق داشته باشد وقتی با كمبود برق مواجه شدیم نباید برق كارخانه‌ها را قطع می‌كردند؛ به طور مثال وقتی كشور آلمان با كمبود برق مواجه شد برق و گاز مصرف خانگی را قطع كرد و كارخانه ها به تولید خود ادامه دادند. اگر حس تولید در كشور ما مهم بود نباید برق كارخانه تولید سیمان و فولاد قطع می‌شد.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران تصریح كرد: شیوه كار و تولید كشورهای دیگر با ما متفاوت است، برنامه ریزی دارند و موظف هستند سالانه مقداری از تولید دی اكسید كربن خود را كاهش دهند. سالانه2.3
درصد از تولید ناخالص داخلی ایران به آلودگی هوا اختصاص پیدا می‌كند و این میزان در كشور آمریكا 5 درصد است و به صورت كلی بیش از 220 هزار میلیارد دلار سالانه هزینه آلودگی هوا در جهان می‌شود.

وی در پاسخ به این پرسش كه كشورهایی كه با این مشكل مواجه بودند چگونه این معضل را حل كردند؟ تصریح كرد: آنها خودویی تولید نمی‌كنند كه مصرف سوخت بالایی داشته باشد، خودرو برقی تولید می‌كنند، از سوخت مازوت در كارخانه‌ها استفاده نمی‌كنند و از انرژی خورشیدی استفاده می‌كنند. اینها راه حل‌های ساده ای است.

پرویزیان تاكید كرد: ما خیلی راحت برای جلوگیری از قطع گاز خانگی به كارخانه‌‌های اطراف كلان شهرها سال ‌های سال مازوت می‌دهیم و به مردم می‌گوییم شما مقصر هستید از خودرو شخصی استفاده می‌كنید و باعث آلودگی هوا می‌شوید. متاسفانه همان خودرویی كه به مردم داده‌اند نیز دو برابر خودروهای جهان بنزین مصرف می‌كند.

این كارشناس اقتصادی در پاسخ به این پرسش كه آیا راه كوتاه مدتی برای رفع این مشكل وجود دارد یا خیر گفت: بله كارخانه‌ها از سوخت مازوت استفاده نكنند. سال گذشته با وجود بیماری كرونا و كاهش تردد خودروها در كشور مشخص شد كه مشكل آلودگی هوا استفاده كرد از وسیله نقلیه شخصی نیست بلكه مصرف سوخت مازوت در كارخانه‌ها است.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران اذعان داشت: فكر می‌كنم مسئولان اینگونه برآورد می‌كنند كه با قطع سوخت كارخانه تولید متوقف می شود و موجب ضرر اقتصادی می‌شود اما با آلودگی هوا عده ای كمتر در شهر تردد می كنند و در نهایت عده ای نیز در سال‌های آینده جان خود را از دست می‌دهند.

وی در پاسخ به این پرسش كه نمی‌شود توسعه اقتصادی همسو با پاكی هوا باشد؟ گفت: توسعه یعنی بهتر شدن كیفیت زندگی؛ نمی‌توانیم بگوییم توسعه اقتصادی داشتیم و همزمان هوا را آلوده كردیم. توسعه همراه با آلودگی به معنای رشد تولید، به هر قیمتی است. برای جلوگیری از آلودگی هوا باید سوخت سالم به كارخانه ها بدهیم.

پرویزیان در ادامه افزود: هم اكنون در كشورمان خانه‌های مسكونی دو خط حامل انرژی برق و گاز دارند كه در هیچ كجای دنیا اینگونه نیست، مگر نمی‌شود از برق انرژی گرمایی گرفت؟ این رویه از ابتدا اشتباه بوده است و سرمایه گذاری كلانی برای انتقال حامل انرژی گاز به واحد های مسكونی شده است. هیچ كشوری در هیچ كجای دنیا نداریم كه واحد‌های مسكونی چند حامل انرژی داشته باشند قیمت به شكلی است كه مصرف كننده تصمیم می‌گیرد از كدام حامل انرژی استفاده كند. اینگونه نیست كه فردی در طبقه بیستم یك واحد ساختمانی گاز را با این هزینه ارزان بگیرد و برای گرمایش خانه استفاده كند.

وی در پایان تاكید كرد: برای حفظ جان مردم باید هوا سالم باشد، انرژی پاك به كاخانه‌ها بدهند، تولید تعطیل نشود و آنچه از سوخت پاك ماند به مصارف خانگی بدهند دراینصورت هم هوا آلوده نمی‌شود و هم چرخه تولید ادامه خواهد داشت.

مخاطبان در سرتاسر دنیا از طریق وب سایتWWW.RADIOTEHRAN.IR ضمن استفاده از پخش زنده شبكه، در جریان آخرین خبرهای رادیو تهران قرار بگیرید.
ما را در اینستاگرام و دیگر شبكه‌های اجتماعی با شناسه tehraan360@ پیدا و همراهی كنید.
همچنین علاقه‌مندان می توانند برنامه های رادیو تهران را از اپلیكیشن ایران صدا دریافت كنند.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است